Skip to main content

က်မနာမည္တင္တင္လွ

က်မနာမည္တင္တင္လွ


က်မနာမည္ တင္တင္လွ
က်မကို ႐ြာက လူေတြကေတာ့ မမတင္လို႔ ေခၚၾကတယ္ က်မက က်မေယာက်ၤား ကိုျမေမာင္ေသသြားၿပီး ကတည္းက
တခုလပ္ဆိုတဲ့ အထီးက်န္ဘဝကိုခံယူထားတဲ့သူပါ က်မအသက္က 38ႏွစ္စြန္း႐ုံ ဘဲရွိေသးတယ္ တင္တင္လွဆိုတဲ့ နာမည္အတိုင္း
က်မရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းအလွကို ပုရိသေယာက်ၤားေတြ ၾကည့္ၿပီးသက္ျပင္းခ်ေနၾကတာက်မသိတာေပါ့
ဘဝကို မေၾကာင့္မက် မေတာင့္မတဘဲ ေအးေအးေဆးေဆးျဖတ္သန္းလာခဲ့ရတာေၾကာင့္ အ႐ြယ္ကလည္းတင္
႐ုပ္ရည္ကလည္းအလွႀကီး မဟုတ္ေပမဲ့ ဘဝေပးကုသိုလ္ေၾကာင့္ထင္တယ္ တခုလပ္ျဖစ္တာေတာင္ ေယာက်ၤားေတြရဲ႕ ခ်စ္ေရးဆိုျခင္း
အႀကိမ္ႀကိမ္ခံခဲ့ရသူပါ ဒါေပမဲ့ က်မအားလုံးကို ရွိတယ္လို႔မထင္ခဲ့ဘူး ၿပီးေတာ့ က်မကေငြတိုးခ်ည္းစားတဲ့သူေလ
က်မအလုပ္က အားရင္အလွျပင္ၿပီး အရက္သမား ေခါင္းႀကီးနဲ႕ သန႔္ဇင္
တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ေခၚၿပီး အတိုးေတာင္း႐ုံဘဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုရလာတဲ့ေငြထဲက အရက္ဖိုးေပးလိုက္ရင္ေပ်ာ္လို႔
ဒါေတာင္အဲ့ ႏွစ္ေကာင္က အမဲရိုးႏွယ္ ဟင္းအိုးမွအားမနာ က်မကိုေတာင္ႀကံခ်င္ေနၾကတယ္
အင္းေျပာရအုံးမယ္ တေန႕က်မ ထမင္းခ်က္ဖို႔ေနာက္ေဖးကိုအလာ ေခါင္းႀကီးဆိုတဲ့ အေကာင္ပုဆိုးလွန္ၿပီးေသးေပါက္ေနတာကို
အမွတ္မထင္ျမင္လိုက္ရတယ္ ေခါင္းႀကီးဆိုတဲ့နာမည္နဲ႕လိုက္ပါေပတယ္ သူ႕ဒစ္ႀကီးက ႀကီးလိုက္တာမ်ား မွိုပြင့္ႀကီးအလား ကားၿပီးတင္းေနတာဘဲ ၿပီးေတာ့ရွည္တာလဲမေျပာနဲ႕ သူ႕လီးႀကီးနဲ႕က်မဟာထဲမ်ားထည့္လိုက္ရင္ အမေလး မေတြးရဲဘူး
က်မေတာင္ေယာင္ၿပီး က်မဟာေလးကို လက္နဲ႕အုပ္လိုက္မိတယ္
သူ႕နာမည္က ဘေအးတဲ့ က်မေယာက်ၤားဘက္က တူေပါ့ အသက္ကလည္း 20ေက်ာ္႐ုံ သန္တုန္းျမန္တုန္းေလ
ၿပီးေတာ့နာမည္ကသာေအးတာပါ သူ႕ေအာက္ကလီးႀကီးကေဆာ့လိုက္တာမွလြန္ေရာ
က်မဘဝမွာေပ်ာက္ကြယ္ေနတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ကာမစည္းစိမ္ေတြ သူနဲ႕ေတြ႕မွျပန္နိုးႂကြလာတာေပါ့
ၿပီးေတာ့သူက က်မရဲ႕တဏုာမီးကို ျပန္လည္ၿငိေပးခဲ့သူပါ
တေန႕ က်မ႐ြာထဲအတိုးလွည့္ေတာင္းၿပီး ျပန္အလာ ေခါင္းနဲနဲမႈးတာနဲ႕ အိပ္မလို႔ အခန္းထဲအဝင္
အခန္းထဲမွာ က်မရဲ႕ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို နမ္းေနတဲ့ ေမာင္ဘေအးကိုေတြ႕လိုက္တယ္
လက္ကလည္း ေအာက္ကသူ႕လီးႀကီးကိုကိုင္ၿပီးေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လုပ္ေနတယ္
လူကသာငယ္တယ္လီးႀကီးကလည္း ႀကီးလိုက္တာလြန္ေရာ
က်မလည္း ရင္ေတြကလည္းတုန္ ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမယ္မွန္းလည္းမသိ ျဖစ္သြားတယ္
သူကေတာ့ သူ႕အာ႐ုံနဲ႕သူေကာင္းေနတုန္း အဲ့ဒါနဲ႕ က်မလည္း အိမ္အျပင္ျပန္ထြက္ၿပီး အိမ္ထဲကိုေအာ္ေခၚလိုက္တယ္
"ငါ့တူ ေမာင္ဘေအးေရ ေဒၚေလးေခါင္းမႈးေနလို႔ လာတြဲပါအုံးကြယ္"
နဲနဲၾကာေတာ့သူအေျပးေလးေရာက္လာတယ္ ၿပီးေတာ့က်မကိုလာတြဲတာေပါ့
အမွတ္မထင္က်မသူ႕ေပါင္ၾကားကိုငုံ႕ၾကည့္မိလိုက္ေသးတယ္ အခုထိအရွိန္မေသေသးဘူးထင္ပါတယ္ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ျဖစ္ေနတယ္
က်မလည္းမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေနလိုက္တာေပါ့
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့သူကက်မကိုခုတင္ေပၚအသာေလး တြဲတင္ေပးတယ္
အဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႕ဟာႀကီးက က်မေပါင္ကိုလာၿပီးေထာက္ေနေသးတယ္ က်မမွာျဖင့္ရင္ေတြကိုတလွပ္လွပ္နဲ႕ေပါ့
အဲ့လိုမျဖစ္တာလည္းၾကာပါၿပီ ၿပီးေတာ့သူထြက္သြားတယ္ က်မလည္းဘာရယ္မဟုတ္ က်မရဲ႕အတြင္းခံေလးကိုယူၿပီးနမ္းၾကည့္လိုက္တယ္
မေန႕ကတေန႕လုံးဝတ္ၿပီးမေလွ်ာ္ရေသးတာ သူမို႔လို႔ ေပါ့
ၿပီးေတာ့ေနာက္ေန႕ကစၿပီး က်မေစာက္ဖုတ္ေလးကို သန႔္သန႔္ရွင္းရွင္းေလးနဲ႕ အတြင္းခံကိုလည္း တရက္သုံးခါေလာက္လဲမယ္
ဆိုၿပီး ေတြးထားလိုက္တယ္ ေနာက္ၿပီးစိတ္ကူးထဲမွာ ေမာင္ဘေအးရဲ႕လီးႀကီးကိုေတြးၿပီး လက္ကက်မရဲ႕ အဖုတ္ကေလးကိုပြတ္ေနမိတယ္
အဲ့လိုနဲ႕ ဘယ္အခ်ိန္အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္မသိပါဘူး ေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္

အဲလိုုေမွးခနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားရာကေန က်မအဖုတ္ဝမွာတင္းက်ပ္ႀကီးျဖစ္ေနေတာ့ အိမ္မက္လိုလိုနဲ႕မ်က္လုံးကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
အမေလး တူေတာ္ေမာင္ဘေအးေလ က်မအဖုတ္ထဲကို သူ႕လီးႀကီးအတင္းထိုးထည့္ေနတယ္
က်မလည္းထမိန္လွန္ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္မိတာကိုး သူကေတာ့ အားႀကိဳးမာန္တက္နဲ႕ ထည့္ေနလိုက္တာ
ဒစ္ျမဳပ္ေအာင္ေလာက္ေတာင္ဝင္ေနၿပီ သူကအေတြ႕အႀကဳံမရွိလို႔လားမသိပါဘူး သူ႕လီးက က်မေပါင္ၾကားထဲမွာဘဲ
ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္နဲ႕ အဲ့ဒါကဘဲ က်မရဲ႕ခံခ်င္စိတ္ကိုနိုးဆြေနသလိုပါဘဲရွင္
က်မလည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး သူ႕လီးဝင္သာေအာင္ ေပါင္ေလးနဲနဲကားၿပီး ဖင္ေလးေျမာက္ေပးလိုက္တာေပါ့
ေမာင္ဘေအးကလည္း အလိုက္ကန္းဆိုးမသိ အဲ့ဒါကို အတင္းထိုးထည့္လိုက္တယ္
"ဘြတ္"
"အား.....ရွီး........"
လီးနဲကျပတ္ေနတဲ့ က်မအဖုတ္ထဲကို သူ႕လီးႀကီးအဆုံးထိဝင္သြားသလို က်မရဲ႕ ညီးသံကလည္း ထြက္က်လာတာေပါ့
အဲ့ဒါကဘဲ အရဲကိုးေနတဲ့ေမာင္ဘေအးကလည္း အထာေပါက္သြားတာလားမသိဘူး
က်မရဲ႕ေဘာ္လီနဲ႕ မနိုင္မနင္းျဖစ္ေနတဲ့ က်မရဲ႕နို႔ႏွစ္လုံးကိုညစ္လိုက္စို႔လိုက္ ေအာက္ကလည္းလုပ္လိုက္နဲ႕ေပါ့
သူအတင့္ရဲလာသလို က်မလည္း လီးရဲ႕အရသာကို ျပတ္ေနတာၾကာတဲ့သူျဖစ္တဲ့အေလ်ာက္ ၿမိန္ၿမိန္ႀကီးခံစားေနလိုက္တာေပါ့
"အား အား ......အင္း ေမာင္ေလးျမန္ျမန္ေလးေဆာင့္စမ္းပါ.....အား ......မမၿပီးေတာ့မယ္..အင္း"
"အင္း ......မမ ........အင္း.....အား..."
က်မက သူ႕ကိုေမာင္ေလးလို႔ေခၚလိုက္သလို သူကလည္းမမဆိုၿပီးအလိုက္သင့္ေလးျပန္ေခၚတယ္
"အား ....."
"မမ ....အီး....က်ေနာ္မထိန္းနို္င္ေတာ့ဘူး..."
"အ..အ..အ.....က်ေနာ္ၿပီးေတာ့မယ္.....အင္း"
ဆိုၿပီး က်မအဖုတ္ထဲကို သူ႕သုတ္ရည္ေတြလႊတ္ခ်လိဳက္တာ မ်ား အဖုတ္ထဲကိုေႏြးကနဲေႏြးကနဲနဲ႕
ေကာင္းလိုက္တာမ်ားရွင္ ႐ြာထဲကလူေတြကို အတိုးမေတာင္းေတာ့ဘဲ က်မအဖုတ္ကိုဘဲလိုးေပးပါလို႔ေတာင္ေျပာရမလား
က်မလီးရဲ႕အရသာကို တခါျပန္လည္စြဲမက္ခဲ့ပါၿပီေကာ
က်မမွာျဖင့္ေသသြားတဲ့ကိုျမေမာင္ကိုဘဲ အျပစ္တင္ရမလား သူ႕အေမကိုဘဲအျပစ္တင္ရမလား
ဒီလို တူေတာ္ေမာင္ေတြ ဘာလို႔မ်ားမ်ားမေမြးတာလဲဆိုတာကို ေလ
ဒီလိုနဲ႕ မိန္းေနတုန္း တူေတာ္ေမာင္ရဲ႕လက္ေတြက က်မအဖုတ္ကိုလာစမ္းတယ္
အင္း သူလည္းအ႐ူးအမဲသားေကြၽးသလို ဘယ္လိုလုပ္တင္းတိမ္နိုင္ေတာ့မလဲ
ေျပာလို႔သာေျပာရတာအဲ့ဒါလည္း က်မအႀကိဳက္ဘဲေလ
က်မလည္း မႏူးအနပ္ကေလးကို အေတြ႕အႀကဳံအသစ္ေတြနဲ႕ သင္ေပးရင္း
က်မလည္း ျပတ္လပ္ေနတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ လီးရဲ႕အသာထူးကို ခံစားရင္း
လူႀကီးပီပီ သူ႕ကို သင္ခန္းစာေတြပို႔ခ်ေပးရအုံးမေပါ့ေလ

ဒီလိုနဲ႕ က်မနဲ႕တူေတာ္ေမာင္ဘေအး မမနဲ႕ေမာင္ေလးဇတ္လမ္းေတြျဖစ္ၿပီး ကဲခ်င္တိုင္းကဲ
ဆြဲခ်င္တိုင္းဆြဲ လိုးခ်င္တိုင္းလိုးၿပီး အခ်စ္မိုးမြန္ တဏုာတြင္းကြၽံေနခဲ့တာေပါ့
တရက္ေတာ့ က်မအျပင္ကျပန္အလာ.......
"အား...ကို အရမ္းေကာင္းတယ္....အား"
အသံေတြၾကားလို႔က်မ ေမာင္ဘေအးရဲ႕အခန္းထဲၾကည့္လိုက္ေတာ့
အိမ္ေဘးနားက ပန္းအိိဆိုတဲ့ေကာင္မေလးရဲ႕ ေပါင္ၾကားထဲ ေမာင္ဘေအးေခါင္းေရာက္ေနတာေတြ႕လိုက္တယ္
ေကာင္မေလးကလည္း လူးလိမ့္ၿပီး ဘေအးရဲ႕ဆံပင္ေတြကိုႂကြတ္ထြက္မတတ္ဆြဲပြတ္ၿပီး ေကာ့ျပန္ေနတာေပါ့
"ပန္း ကိုယ့္လီးကိုစုပ္ေပးေနာ္ ပန္းေလး"
"အင္း"
ၿပီးေတာ့ အဲ့မသာမေလးက က်မပိုင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့ ေမာင္ဘေအးရဲ႕လီးကို ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္စုပ္ေပးေတာ့တာေပါ့
"အ......ကြၽတ္...ကြၽတ္"
"ေကာင္းလိုက္တာ ပန္းေလးရယ္.......အား"
ေမာင္ဘေအးကေတာ့ ေခါင္းကိုေမာ့ ပန္းအိရဲ႕ေခါင္းကိုကိုင္ၿပီး ပါးစပ္ထဲအတင္းေဆာင့္လိုးေနေတာ့တာဘဲ
"အူး...ဝူး...ဝူးးးးး"
က်မေလ ေကာင္မေလးအစားသနားေတာင္သနားသြားတယ္
"ပန္း ကိုတို႔လုပ္ၾကရေအာင္ေနာ္"
"အင္း....ကို႔သေဘာေလ"
အဲ့လိုနဲ႕ က်မဘဝအတြက္ တခါျပန္လည္ရင္ခုန္ေစၿပီး က်မရဲ႕အသဲေက်ာ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေမာင္ဘေအးရဲ႕လီးႀကီးက
အခုဆို ပန္းအိရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ႏုႏုေလးထဲ ပိုင္စိုးပိုင္ႏွင္းနဲ႕ ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ဝင္ေရာက္ေနတာေပါ့
"အိုး .. အား အိုး..."
"အင္း..ကိုရယ္..."
ေမာင္ဘေအးနဲ႕ပန္းအိက အခန္းထဲမွာပြဲၾကမ္းေနသလို က်မလည္းအခန္းအျပင္ကေနေခ်ာင္းရင္း
က်မလက္နဲ႕အဖုတ္ ပြဲၾကမ္းေနတာေပါ့ ၿပီးေတာ့စိတ္ထဲကလည္းေမာင္ဘေအးကို မေက်နပ္သလိုလို ပန္းအိကို္ဘဲ
သဝန္တိုသလိုလိုနဲ႕ ေနာက္ၿပီး သူတို႔နဲ႕အတူ က်မပါေရာခံလိုက္ရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲဆိုတဲ့
အေတြးေတြနဲ႕ေပါ့ ၿပီးေတာ့လည္း မျဖစ္ေသးပါဘူးေလ
ေမာင္ဘေအးက ေန႕တိုင္းလိုးေနတဲ့သူမို႔ဘာမွမျဖစ္ဘူးထား ပန္းအိဆိုတဲ့ ကေလးမကလြယ္တာမဟုတ္ဘူး
ေတာ္ၾကာ႐ြာထဲေလွ်ာက္ေျပာလိုက္မွျဖင့္ တသက္လုံးက်မကိုေလးစားအားက်ေနတာေတြ
ေျမာင္းထဲပစ္သလို ေရစုန္ေမွ်ာသြားလိုက္မယ္
ေတာ္ပါၿပီေလ ေမာင္ဘေအးလည္းသူ႕ဘဝနဲ႕သူေပါ့ က်မလည္းသူ႕ကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားလို႔မွမရတာ
အခုတေလာေတာင္ေမာင္ဘေအးက အရင္လိုဟုတ္ေတာ့တာမဟုတ္ဘူး
လီးကိုစုပ္ေပးတာကိုအားမရဘူး သူ႕လရည္ေတြကိုမ်ိဳခ်ခိဳင္းတယ္
အင္း က်မလည္းထန္ေနတဲ့အခ်ိန္လည္းျဖစ္ သူ႕ကို လည္း လိုအပ္ေနေတာ့ အလိုလိုက္ၿပီးသူ႕စိတ္ႀကိဳက္လုပ္ေပးခဲ့မိတာ
ဟိုေန႕ကေတာင္ ဖင္ခ်ခ်င္တယ္ဆိုၿပီး ဂ်ီကန္ေနတာ က်မလည္း မတတ္နို္င္တဲ့အဆုံးဖင္ခံေပးလိုက္ရတယ္
သူ႕ဦးေလး ကိုျမေမာင္ေတာင္ က်မကိုဖင္ခ်ဖဴးတာမဟုတ္ဘူး
သူဖင္ခ်ၿပီးေနာက္ေန႕ကဆို က်မမွာခ်ီးပါတာေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမပါနိုင္ဘူး
ခ်ီးပါတိုင္းသတိရတယ္ဆိုတာ အဲ့ဒါေနမွာဘဲ
ဒါေတာင္သူက မေရာင့္ရဲဘူး က်မေကြၽးတဲ့ထမင္းကိုစား က်မအဖုတ္ကိုလိုးၿပီး အဖုတ္မကပါဘူး ပါးစပ္ေကာ ဖင္ေကာအစုံလိုးတာ
ၿပီးေတာ့ က်မအိမ္ေပၚမွာတျခားေကာင္မေလးကိုေခၚခ်တာလြန္တာေပါ့
အင္း အခုဆို သူနဲ႕ပန္းအိၿပီးလို႔ႏွပ္ေတာင္ေနၿပီ က်မလည္း သူတို႔ကိုမ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္တာနဲ႕ဘဲ
ေခါင္းႀကီးနဲ႕ သန႔္ဇင္ တို႔ကိုေခၚၿပီး ဟိုဘက္႐ြာကို အေႂကြးလွည့္ေတာင္းမယ္ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႕
႐ြာထဲထြက္လာခဲ့တယ္

အေႂကြးေတာင္းၿပီးျပန္အလာ ႐ြာထိပ္က သင္းခ်ိဳုင္းကုန္းကိုေရာက္ေတာ့ ဟိုႏွစ္ေကာင္ကဇတ္လမ္းစေတာ့တာေပါ့
က်မလည္းသိလည္းသိတယ္ ၿပီးေတာ့ထန္လည္းထန္ေနတဲ့အခ်ိန္ ၿပီးေတာ့ အႀကံအစည္ေလးကလည္းရွိတာေပါ့ေနာ္
က်မအေပၚ အနိုင္က်င့္ထားတဲ့ ေမာင္ဘေအးေရ ဒင္းေတြ႕အုံးမယ္ေပါ့
ေခါင္းႀကီးနဲ႕သန႔္ဇင္တို႔ မသာႏွစ္ေကာင္က သင္းခ်ိဳုင္းေျမလည္းေရာက္ေကာ
က်မကိုဆြဲေပြ႕ၿပီး အတင္းဖက္နမ္းေတာ့တာေပါ့ တကိုယ္လုံးဘဲ ေနရာလြတ္ေတာင္က်န္မယ္မထင္ဘူး
က်မခ်ည္းတြန္းရင္ေတာင္ အဲ့ေလာက္ ႏွံ႕စပ္မွာမဟုတ္ဘူးေလ သူတို႔လွ်ာႀကီးေတြက က်မတကိုယ္လုံးကို
ေနရာလြတ္မက်န္ အကုန္ေလွ်ာက္လွ်က္ေနေတာ့တာဘဲ
က်မလည္း ေကာင္းလည္းေကာင္းတာကတေၾကာင္း စိတ္လည္းပါတာကတေၾကာင္း
အေၾကာင္းေၾကာင္းနဲ႕ေပါ့ သူတို႔ျပဳသမွ် အရသာခံေနလို္က္တာေပါ့ေလ
အခုဆိုေခါင္းႀကီးက က်မအေပၚပိုင္းကိုတာဝန္ယူၿပီး
သန႔္ဇင္ကေတာ့ က်မေအာက္ပိုင္းကိုတာဝန္ယူေနတယ္ေလ က်မအဖုတ္ကေလးကမ်ာ သူ႕လွ်ာႀကီးနဲ႕မ်ား ကပ္ပါသြားမလား
ဆိုၿပီးေတာင္ စိုးရိမ္ရေအာင္ လွ်က္ေပးေနလို္က္တာ
ေခါင္းႀကီးကလည္း က်မနို႔ႏွစ္လုံးကို လမ္းေပၚက စြန႔္ပစ္ခံရတဲ့ကေလးပီပီ နို႔မစို႔ဖူးသလိုစို႔ေနတယ္
က်မဘဝရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြအေကာင္းဆုံးလည္းေျပာ ၿပီးေတာ့ အေတြ႕အႀကဳံအသစ္အဆန္းေလးလည္းျဖစ္
ၿပီးေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အသုံးခ်စရာလည္းရွိ ေလေတာ့ က်မသူတို႔ရဲ႕ႏူးနပ္မူ႕ေတြအေပၚသာယာေနလို္က္တာေပါ့
ခဏၾကာေတာ့ သန႔္ဇင္က က်မအဖုတ္ကို သူ႕လီးနဲ႕ေတ့ၿပီးပြတ္ေနတယ္
က်မစိတ္ထဲ မရိုးမ႐ြနဲ႕ ခံခ်င္စိတ္ေတြက ထိန္းမရသိမ္းမရပါဘဲရွင္
"အင္း.....လိုးပါေတာ့ကြာ.....မင္းကလည္း .....အင္း"
" အား..ထည့္လိုက္ေတာ့ေနာ္......"
က်မေတာင္စကားမဆုံးေသးဘူး ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက ထည့္ခ်င္ေနတာလဲမသိတဲ့ သန႔္ဇင္က သူ႕လီးကို
က်မအဖုတ္ထဲ ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ထိုးထည့္လို္က္သလို က်မကလည္း စိတ္လိုလက္ရ ေကာင္းမြန္စြာခံစားလိုက္ရတာေပါ့
ေအာက္ကေန ေမာင္သန႔္ဇင္ကလိုးခ်င္သလိုလိုး ၿပီးေတာ့ အေပၚကလည္း ေခါင္းႀကီးရဲ႕ ရွည္လ်ားလွတဲ့ လီးႀကီးကို
က်မလည္း စုပ္ေပးရင္း အရသာရွိလွစြာ ေလာကစည္းစိမ္ကို ျပည့္ျပည့္ဝဝႀကီးခံစားလို္က္တာေပါ့ေလ
ေျပာလို႔သာေျပာရတယ္ ေမာင္သန႔္ဇင္က က်မတူေတာ္ေမာင္ဘေအးေလာက္ေတာင္စံခ်ိန္မမွီဘူး
ငါးမိနစ္ေလာက္ၾကာတာနဲ႕ က်မအဖုတ္ထဲကို သူ႕ လရည္ေတြ ဒလေဟာပန္းထည့္လိုက္တာေလ
က်မလည္း အရည္ဝင္ရင္ အေသခင္တယ္ဆိုတဲ့စကားအတိုင္း အရည္ေလးလည္းဝင္ေရာ မွိန္းေနလို္က္တာေပါ့ေနာ္
မိန္းတာအားရမယ္မႀကံေသးဘူး က်မအဖုတ္ထဲကို ေခါင္းႀကီးက သူ႕ရဲ႕ႀကီးမားၿပီးရွည္လေမွ်ာလွတဲ့ စံခ်ိန္တင္လီးႀကီးကို
အဆုံးထိထည့္ေတာ့တာဘဲရွင္
"အမေလး....ေသနာေကာင္....ေခါင္းႀကီးရယ္.ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ....ငါ့ကိုသတ္မ်ားသတ္ေနသလားေနာ္....အင္း"
"အင္း.....မမ....အင္းပါ....က်ေနာ္ေလ.....အင္း....စိတ္ပါသြားလို႔ပါဗ်ာ ...အင္း"
မွိုပြင့္ႀကီးလို ႀကီးမားဖြင့္ကားေနတဲ့ ဒစ္ႀကီး ၿပီးေတာ့
ရွည္လ်ားၿပီး အေက်ာ အၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနတဲ့ လီးႀကီး
အခုေတာ့ေလ က်မအဖုတ္ထဲမွာ အဲ့လီးႀကီးက ေနရာဝင္ယူေနသလို က်မလည္း အဲ့လီးႀကီးရဲ႕ စြမ္းအင္ေတြကို အၿပီးသတ္မွာ
ေသာက္သုံးဖို႔ က်မအဖုတ္ႀကီးကေစာင့္ေနတယ္ေလ

ဒီေန႕ က်မလညး္က်မအႀကံအစည္ကိုေဖာ္ဖို႔ အတြက္ အခ်ိန္ေကာင္းဘဲ
ဟိုႏွစ္ေကာင္ ေခါင္းႀကီးနဲ႕သန႔္ဇင္ကိုလည္း ႐ြာထိပ္မွာ အဆင္သင့္ေစာင့္ခိုင္းထားတယ္
က်မလည္းအႀကံနဲ႕သူမို႔ မ်က္ႏွာကိုအတတ္နိုင္ဆုံး အခ်ိဳသာဆုံးျဖစ္ေအာင္ၿပဳံးထားၿပီး
"ေမာင္ဘေအးေရ ...ငါ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနလို႔ ...အဲ့ဒါ ဟိုဘက္႐ြာကိုသြားၿပီးအတိုးသြားေကာက္ေပးပါလား"
"အာ..ခင္ဗ်ားႀကီးကလည္း...ဒီအခ်ိန္ႀကီး..ၿပီးေတာ့က်ေနာ့မွာအလုပ္ရွိေသးတယ္ ခင္ဗ်ားဖာသာသြား"
ဟင္း သူ႕အလုပ္ကိုက်မသိတာေပါ့ ဟိုမသာမေလး ပန္းအိနဲ႕ေတြ႕ဖို႔ဘဲ
အဲ့ေကာင္မေလးနဲ႕ျဖစ္ၿပီးကတည္းက က်မကိုသိပ္အေလ့မလုပ္ေတာ့ဘူးေလ
"သြားပါ ငါ့တူရယ္ ေတာင္းလို႔ရတဲ့ထဲက တဝက္ကိုနင္ယူလိုက္ေလ"
"အင္း တကယ္လား"
ေသနာ ေငြအေၾကာင္းေျပာလိုက္တာနဲ႕ ႏွစ္ခြန္းမေျပာရဘူး ေတြ႕ဦးမွာေပါ့ေလ ဟင္း ဟင္း
သူ႐ြာကထြက္တာနဲ႕ ႐ြာထိပ္မွာေစာင့္ေနတဲ့ က်မရဲ႕အခ်စ္ေတာ္ႏွစ္ေယာက္  ေခါင္းႀကီးနဲ႕သန႔္ဇင္က
သူအလစ္မွာ သူ႕ကိုဖမ္းခ်ဳပ္ၿပီး သူ႕ဖင္ကိုခ်ေပးဖို႔ က်မကေျပာထားတယ္ေလ
အဲ့ႏွစ္ေကာင္က ပထမကေတာ့အင္တင္တင္နဲ႕ က်မလည္း အဲ့ကိစၥၿပီးတာနဲ႕ က်မကိုသေဘာရွိဘဲလို႔ေျပာလိုက္တာနဲ႕
ခ်က္ခ်င္းသေဘာတူၾကတာေပါ့ ဘယ္ရမလဲ က်မရဲ႕အခ်စ္ႏြံထဲမွာ အဲ့ႏွစ္ေကာင္နစ္ေျမာေနၿပီဘဲေလ
ည 10 နာရီေလာက္ေရာက္ေတာ့ ဟိုႏွစ္ေကာင္ေရာက္လာတယ္
"မမတင္ ...က်ေနာ္တို႔ကိုခိုင္းတဲ့ကိစၥ လုပ္ၿပီးၿပီဗ်"
"ဖြီး..မစားသာပါဘူးဗ်ာ ...ခ်ီးေစာ္နံတယ္"
"အဲ့အေကာင္က မလိမၼာဘူးဗ် ..႐ုန္းတယ္ အဲ့ဒါနဲ႕ ေခါင္းကိုတခ်က္ေတာ့ေဆာ္လိုက္ေသးတယ္"
"ဟဲ့....နင္တို႔လက္လြန္ေျခလြန္ေတာ့ မျဖစ္ပါဘူးေနာ္"
"စိတ္ခ် ..မမတင္ ...မျဖစ္ဘူး...အဲ့ဒါနဲ႕ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ဆုကေကာ"
"အဲ့အတြက္ကေတာ့မပူနဲ႕ ...အခုခ်ိန္ကစၿပီး ...နင္တို႔စိတ္ႀကိဳက္ဘဲ"
အဲ့အခ်ိန္က စၿပီး က်မရယ္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရယ္ ကာမစည္းစိမ္ကို ၿမိန္ၿမိန္ႀကီးခံစားလိုက္ၾကတာေပါ့
ေခါင္းႀကီးရဲ႕ ႀကီးမားၿပီးရွည္လ်ားလွတဲ့လီးႀကီး
သန႔္ဇင္ရဲ႕ တုတ္ခိုင္ၿပီး သန္မာလွတဲ့ လီးႀကီး
က်မအတြက္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ လိုးခ်က္ေတြကို က်မအဖုတ္ႀကီးကိုအစြမ္းကုန္ ၿဖဲေပးၿပီး ျဖည့္ဆည္းေပးလိုက္တာေပါ့
မနက္မိုးလင္းေတာ့ က်မတူေတာ္ေမာင္ဘေအးျပန္ေရာက္လာတယ္ေလ
ေခါင္းကဒဏ္ရာကိုလက္နဲ႕အုပ္ၿပီးေပါ့ ၿပီးေတာ့ လမ္းသြားရင္ကုန္းကုန္းကြကြနဲ႕
ေအာ္ ဟိုႏွစ္ေကာင္ရဲ႕အစြမ္းကမေသးပါလား
အင္း ေျပာလို႔သာေျပာရတယ္ သူတို႔ရဲ႕အစြမ္းကို က်မကိုယ္တိုင္ႀကဳံဖူးတာဘဲေလ
က်မက ေမာင္ဘေအးကို ဘာျဖစ္လာတာလဲလို႔ေမးေတာ့ သူကေျပာတယ္ေခ်ာ္လဲတာတဲ့
က်မလည္းဟုတ္လား ေတာ္ေတာ္နာမွာဘဲေနာ္လို႔ေျပာၿပီး ၿပဳံးလိုက္တယ္ေလ
ၿပီးပါၿပီ

Comments

Popular posts from this blog

ပိုႀကီးေလပိုေကာင္းေလ

ပိုႀကီးေလပိုေကာင္းေလ (စ\ဆုံး) တင္ထြန္းအိပ္ရာမွ နိုးလာသည္။ ေႏြရာသီျဖစ္သျဖင့္ ေခြၽးေတြ႐ႊဲေနသည္။ မိမိေဘးတြင္ အိပ္ေနေသာ မိန္းမျဖစ္သူ လွမူကို ၾကည့္လိုက္သည္။ လွမူသည္ တင္ထြန္းကို ဖင္ေပးၿပီး အိပ္ေနသည္။ ဖင္လုံးႀကီးေတြသည္ ထြားလွသည္။ ထမီမွာ ေပါင္ရင္းနားအထိလန္တက္ေနသည္။ လွမူ၏အသားသည္ ျဖဴ၀င္းၿပီး ေခ်ာမြတ္လွသည္။ အသက္ ၃၀ အ႐ြယ္ဟု မထင္ရေအာင္ အသားအေရစိုျပည္သည္။ ဖင္လုံးႀကီးေသာ္လည္း လူမွာမ၀။ လွမူမွာ အရပ္ျမင့္ျမင့္ လူေကာင္ထြားထြား ႏွင့္ ႐ုပ္ရည္မွာလည္း ေခ်ာေမာေျပျပစ္လွသည္။ တင္ထြန္းမွာ ႐ုပ္မဆိုးလွ ေသာ္လည္း လူေကာင္က သိပ္မထြား။ ပိန္ပိန္ ညွက္ညွက္ ေလးသာျဖစ္သည္။ လွမူထက္ပင္ အရပ္အနည္းငယ္ပုလိမ့္မည္။ မနာလိုသူတို႔က တင္ထြန္းကို မတန္မရာမိန္းမ ရထားသည္ဟုပင္ အတင္းေျပာနိုင္သည္။ တင္ထြန္းမွာ စီးပြားေရးလည္း သိပ္မေခ်ာင္လည္။ လွမူမွာ လွပင္လွေသာ္လည္း ဆင္ေျခဖုံးရပ္ကြက္တြင္ ႏြမ္းပါးစြာေနရရွာသည္။ တင္ထြန္းတစ္ေယာက္ ေထြရာေလးပါးစဥ္းစားေနရင္း လွမူ၏ ဖင္လုံးႀကီးကို ၾကည့္ကာ မနက္ေစာေစာစီးစီး လီးေတာင္လာသည္။ တင္ထြန္းမွာ လူေကာင္ေသးသလို လီးလည္း သိပ္မႀကီးလွ။ ေတာင္လြန္းမွ ငါးလက္မသာသာေလာက္ပဲ ရွိလိမ့္ မည္။ လန္ၿပီးသား လွမူ၏ ထမီပါးေလးကို လွန္တင္လိုက္ကာ လ

စိတ္ႂကြစရာ

စိတ္ႂကြစရာ  ရပ္ကြက္ကို ေက်ာ္ၿပီး လူပ်က္တဲ့ပါတ္လမ္းေလးအတိုင္း ယဥ္ယဥ္ႏြယ္ ေလၽွာက္လာလိုက္သည္။ ညေနငါးနာရီခန္႔အခ်ိန္မို့ တိတ္ဆိတ္မွုဟာ သူမကိုေျခာက္ျခားေစပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ႏွစ္ေက်ာင္းကို ေက်ာ္ၿပီး လမ္းခ်ိဳးေလးအတိုင္းခ်ိဳးေကြ႕လိုက္ေတာ့ ေတြ႕ပါၿပီ ၿခံဝန္းက်ယ္ေတြနဲ႔ တိုက္အိမ္ႀကီးေတြ။ အိမ္ေတြနဲ႔ နီးလာေလ ဆရာမေလး ရင္ေတြတုန္လာေလပါပဲ။ ေက်ာင္းကတန္းလာရသည္မို့ အျဖဴအစိမ္းဝတ္စုံေလးပင္ မလဲနိုင္။ လက္က ဆြဲျခင္းေလးနဲ႔ ထားဝယ္ႀကိမ္လုံးေလးပင္အစစ္ပါလာေသးသည္။ တစ္ကယ္ဆိုဒီအသိုင္း အဝိုင္းႏွင့္သူမ လာလားမွမသက္ဆိုင္ပါ။ သို့ေပမဲ့ သူမရဲ့အလွတရားက ၿဂိဳလ္ေမႊခဲ့သည္။ ဒီအသိုင္းအဝိုင္းက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ွူမအလွမွာ ၿငိတြယ္ခဲ့ဖူးသည္။ အခ်စ္ေရးအခ်စ္ရာမွာ အေတြ႕အၾကဳံနည္းတဲ့ကၽြန္မ ပါတ္ဝန္းက်င္မွာ အေျပာခံရမွာ စိုးရိမ္တဲ့စိတ္နဲ႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျငင္းခဲ့ဖူးသည္။ အက်ဥ္းျခဳံလိုက္ပါစို့ ။ ထိုေကာင္ေလး ကြကိုယ္သတ္ေသလုပ္သြားသည္။ ထိုသတင္းၾကားၾကားျခင္းသူမ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။ တိုက္ခန္းမွာတစ္ေယာက္ထဲေနတယ္ဆိုတဲ့အသိကယ္ ပါတ္ဝန္းက်င္ကို ေၾကာက္တာရယ္ေပါင္းၿပီး သူမလုပ္မိတဲ့အမွားအတြက္ လိပ္ျပာမလုံျဖစ္မိပါတယ္။ သိပ္မၾကာခင္ကာလမွာ သူမမဘဝထဲ ေကာင္ေလးတစ္ေ

ေကသီဝင္း

ေကသီဝင္း ေနာက္တလခန့္မွာလက္ထပ္ရေတာ့မည့္ေဒါက္တာေကသီဝင္းတေယာက္ ခင္ပြန္းေလာင္းကိုလည္းသတိမရေတာ့။လက္ထပ္ဖို႔ေခါင္းညိတ္ခဲ့ေသာ္လည္း သူမ ခ်စ္လည္းမခ်စ္ခဲ့။အေမ့ငယ္သူငယ္ခ်င္း အန္တီႏြယ္ကေကသီဝင္းဆယ္တန္းတက္သည့္ႏွစ္မွစ၍ ဆရာဝန္ျဖစ္သည္အထိကူညီျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ေသာေက်းဇူးကိုေထာက္၍ အန္တီႏြယ္၏သားႏွင့္လက္ထပ္ရန္ေခါင္းညိတ္ခဲ့ရျခင္းသာ။ခ်စ္သူေတြမဟုတ္ေတာ့ ခင္ပြန္းေလာင္းႏွင့္လည္းအထိအေတြ႕မရွိခဲ့။အန္တီႏြယ္တို႔ဖက္မွ စကားဦးသန္းျခင္းမရွိခဲ့ေသာ္လည္း ဒီလိုျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ေမွ်ာ္ေတြးထားခဲ့သည္မို႔ ခ်စ္သူလည္းမထားဖူးခဲ့။အန္တီႏြယ္ကလည္းအထက္စီးမွေတာင္းဆိုျခင္းမရွိခဲ့ပါ။သမီးေလးလိုခ်စ္လို႔ကူညီခဲ့ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ လြတ္လပ္စြာဆုံးျဖတ္နိုင္ပါေၾကာင္း မိတ္ပ်က္စရာမရွိပါေၾကာင္းပြင့္လင္းစြာေျပာခဲ့သည္။အလတ္စားစက္႐ုံတ႐ုံကိုဦးစီးလုပ္ကိုင္ေနေသာခင္ပြန္းေလာင္းကလည္း သူမ ခ်စ္စိတ္မျဖစ္သည္မွလြဲ၍ျငင္းစရာအခ်က္အလက္မရွိ။အေဖ့လက္က်န္တိုက္ခန္းေလးတခန္းႏွင့္ေျမာက္ဒဂုံရွိေစ်းအတြင္းမွအထည္ဆိုင္ေလးတဆိုင့္ဟန္မပ်က္႐ုန္းကန္ေနရေသာအေမႏွင့္ေမာင္ေလးကိုလည္းသက္သာေစခ်င္သည့္ေစတနာတို႔ျဖင့္သူမလက္ခံခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ဆရာဝန္ျဖစ္စ သူမ၏လစာေလးကလည္းမ်ားလွသည္ဟုမဆိုနိုင္။သို႔ႏွင့္ပင