ေစာ္ဘြားမေလး နန္းမူ

အကို….နာေသးလား ဟင္….” ေအးသီက သူ႔အကို မ်ဳိးစစ္ကို ဒဏ္ရာမ်ားအား ေဆးထည့္ေပးရင္း လွမ္းေမး၏။ မ်ဳိးစစ္ အံကို တင္းတင္းႀကိတ္သည္။ ” သက္သာေနပါၿပီ….ညီမေလးရယ္….ေတာက္….ဒီေကာင္ငဘ တမင္ယုတ္မာတာ….ဒီေကာင္ ငါ့ကို ရန္ၿငိဳးထားၿပီး တမင္ေခ်ာက္ခ်တယ္…ဆိုတာ…ငါသိတယ္….ေအးသီ….” ” အကိုရယ္….ေဒါသမထြက္ပါနဲ႔….သူ႔အကုသိုလ္နဲ႔သူသြားမွာပါ….” ေအးသီက ဂြမ္းကို အရက္ပ်ံညွစ္ခ်ေပးရင္း ပတ္တီးစည္းေပးရင္း သူ႔အကိုအား ႏွစ္သိမ့္သည္။ မ်ဳိးစစ္မွာ ေတာက္တ ေခါက္ေခါက္ႏွင့္ ငဘႏွင့္ ဂ်ပန္ေတြကို စက္ဆုပ္ရြံရွာ မုန္းတီးသြားသည္။ ” ေနႏွင့္ဦးေပါ့ ငဘရာ….ကံၾကမၼာဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မ်က္ႏွာမလိုက္ပါဘူး….” ေအးသီ မ်ဳိးစစ္ကိုၾကည့္ရင္း ပင့္သက္ကို ႐ွဴသြင္းလိုက္သည္။ နာက်င္ေသာ သက္ျပင္းေမာကို အရွည္ႀကီးခ်သည္။ လျပည့္ညျဖစ္သည္။ ေအးသီ အိ္ပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ေသး သူ႔ခ်စ္သူ ကိုထြန္းေက်ာ္ ဤေန႔ည သူ႔ဆီလာလိမ့္မည္။

သူႏႈိက္ေနက်ျဖစ္ ေသာ ၾကမ္းေပါက္ကို ဖြင့္ထားလိုက္သည္။ ကိုထြန္းေက်ာ္ ေရာက္လာလွ်င္ ထိုၾကမ္းေပါက္မွ သူမကို ကုတ္ႏိႈးလိမ့္မည္။ ထိုေခတ္က အပ်ဳိတုိ႔ အိပ္ခန္း၌ အေပါက္ေဖာက္ထားတတ္ၾကသည္။ အပ်ဳိတို႔၏ ခ်စ္သူကို ဤအေပါက္မွ ညလူေခ် တိတ္ခ်ိန္တြင္ စကားေျပာၾကသည္။ ထိုအျခင္းအရာကို အေပါက္ႏႈိက္သည္ဟု ေခၚတြင္ၾကသည္။ မိမိ၏ ခ်စ္သူမိန္းမပ်ဳိက ၾကည္ျဖဴေသာအခါ ထိုအေပါက္မွ လက္ေလးဆုပ္ကိုင္ျခင္း စကားေျပာျခင္းျပဳၾကသည္။ ရြာရွိ ကာလသားတုိ႔သည္ ညဆိုလွ်င္ သူခိုးဓားျပမ်ားရန္မွ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကာလသားမ်ားက မိမိတုိ႔၏ခ်စ္သူအိမ္သုိ႔သြားကာ အ ေပါက္ႏႈိက္ကာ ေတြ႔ဆုံစကားေျပာခြင့္ရၾကသည္။ အေပါက္ဖြင့္ေပးသူ မိန္းမပ်ဳိမွာလည္း လူႀကီးမ်ား မိဘေမာင္ဖြားမ်ား မသိ ေအာင္ ထိုအေပါက္ကို ေဖါက္ရသည္။ အေပါက္မွာ လက္သီးဆုပ္အရြယ္ထက္ ႀကီးသည္။ မိန္းမပ်ဳိတုိ႔သည္ မိမိ၏ခ်စ္သူႏွင့္ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ လမ္းခြဲျပတ္စဲလိုလွ်င္ ထိုဖြင့္ထားေသာ ၾကမ္းေပါက္ကို သစ္သားျပားျဖင့္ အေသပိတ္ပစ္လိုက္ၾက သည္။ ေယာက်္ားပ်ဳိမွာလည္း မိမိကို မိမိ၏ခ်စ္သူမုန္းၿပီ၊ ျပတ္ၿပီဟူ၍ အေပါက္ပိတ္လိုက္လွ်င္ သိရသည္။ ထိုအေလ့အထ သည္ ယခုအခါေသာ္ ပေပ်ာက္သြားၿပီျဖစ္သည္။

ေအးသီသည္ သူမ၏ခ်စ္သူ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းဆိုခဲ့ဘူးေသာ သူမ၏ အပ်ဳိစင္ဘဝကိုပင္ မေပးခဲ့၊ အခုေသာ္ ယုတ္ မာေသာသူမ်ားေၾကာင့္ မိမိ၏ အပ်ဳိရည္ပ်က္ရသည္။ မိမိ၏ခ်စ္သူ ကိုထြန္းေက်ာ္ကို မည္သုိ႔ဆက္ဆံေျပာဆိုရမည္နည္း။ ” အဟင့္….အဟင့္….” ေအးသီ ငိုသည္။ မ်က္ရည္မ်ား ပါးျပင္မွတဆင့္ ေခါင္းအုံးတိုင္ေအာင္ က်ဆင္းသည္။ ကိုထြန္းေက်ာ္သည္ သူမအား လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းထားသူျဖစ္သည္။ ဤႏွစ္ စပါးေပၚလွ်င္ သူမႏွင့္ လက္ထပ္ရန္ ဆုံးျဖတ္တိုင္ပင္ထားၾကသည္။ ကိုထြန္း ေက်ာ္မွာ လူအ၊ လူေအးတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ေလွတစ္စင္းျဖင့္ ႐ုိးသားစြာ တံငါလုပ္ငန္းလုပ္ကာ ေတာင္ယာစိုက္ပ်ဳိးျခင္း အလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေအးသီကိုလည္း တုန္ေနေအာင္ ခ်စ္သည္။ ေအးသီသေဘာ အရာရာျဖည့္ဆည္းေပး တတ္သည္။ ကိုထြန္းေက်ာ္က အသားညိဳသည္။ ကိုယ္ကာယက်န္းမာသန္စြမ္းသည္။ အၿမဲလိုလို ပင္လယ္ဘက္ ေဖာင္ေမွ်ာ ေနတတ္သူျဖစ္သျဖင့္ ေနဒဏ္ ေလဒဏ္ခံရသည့္အတြက္ အသားညိဳ၍ က်န္းမာေတာင့္တင္းသူျဖစ္သည္။ ေအးသီ အေတြးေတြ ႐ႈတ္ေထြးေနသည္။ သူ၏အေတြးပုံရိပ္မ်ား၌ ငဘ၏ လီးေခ်ာင္း ငဘ မိမိကို အႀကံပက္စက္စြာ လိုးေနပုံ၊ ေနာက္ ဂ်ပန္မာစတာႀကီး၏ ႀကီးမားေသာ လီးတန္ႀကီး မိမိ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသုိ႔ ဝင္ထြက္ေနပုံ၊ သူမ ထိုအေတြးမ်ား ကို အာ႐ုံမွ ဖယ္ထုတ္လိုက္သည္။ သိပ္မၾကာပါ ထိုအေတြးမ်ားသည္ အသိအာ႐ုံအေတြးထဲသုိ႔ လိုလိုခ်င္ခ်င္ ဝင္ေရာက္ေတြး မိျပန္သည္။

ထိုအခါ ေအးသီ စိတ္ေတြ ထရြလာသည္။ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းေတြ ျမန္ဆန္လာသည္။ အေၾကာအခ်ဥ္မ်ား ေတာင့္တင္း လာသည္။ ေစာက္ပတ္ေလးထဲမွလည္း ရြစိရြစိျဖစ္လာသည္။ သူမအလိုလို ေပါင္ေလးဟကာေထာင္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္း ေဖာင္းေလးကို လက္ဖဝါးႏွင့္ ပြတ္သပ္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ က်န္လက္တစ္ဖက္ကလည္း အိေထြးပုံက်ေနေသာ ႏို႔အုံကို ညွစ္ ဆုတ္ပြတ္သပ္ကိုင္မိေနသည္။ သူမ တခဏ အသိျပန္ဝင္လာသည္။ အသိစိတ္က ျဖစ္ေပၚေနေသာ ဆႏၵမ်ားကို ျငင္းဆန္ သည္။ သို႔ေသာ္ သူမ၏ လက္မ်ားသည္ ႏုိ႔အုံႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္မွ ခြာလို႔မရေတာ့ေပ။ လက္ခလယ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ေစာက္စိေလးကို ပြတ္တိုက္ထိေနရျခင္း၊ ႏုိ႔အုံေလးကို ပြတ္သပ္ေနရျခင္းမွာ အရသာထူးမ်ား ျဖစ္ေပၚေနသည့္အတြက္ ထိုအရသာကို လိုခ်င္စြာ ခံစားေနရသည္။ သိပ္မၾကာပါ သူမ၏ေစာက္ပတ္ေလးမွ အရည္ေခ်ာဆီေလးမ်ား ပြက္ကနဲ ထြက္က်လာသည္။ သူမသည္ မာစတာႀကီး၏ လီးေခ်ာင္းႀကီး မိမိ၏ေစာက္ပတ္ထဲသုိ႔ ဝင္ေရာက္လိုးေဆာင့္ေနသည္ဟု ေတြးေနမိသည့္အတိုင္း မိမိ၏ လက္ ခလယ္လက္ေခ်ာင္းမွာလည္း ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလးထဲသုိ႔ ဝင္ထြက္ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ သူမ၏ ေက်ာျပင္ကို အေပါက္မွ လက္ႏႈိက္လာသည္။ ” ေအးသီ….ေအးသီ….” ေအးသီ ထမိန္ကိုျပန္ဖုံးကာ ဖ်ာကိုဆြဲလိုက္သည္။ အေပါက္ဝ၌ ကိုထြန္းေက်ာ္ကို ေတြ႔သည္။ ” ေအးသီ….” ” ကိုထြန္းေက်ာ္….ရွင္…ယာထဲက ေစာင့္ေန….ကၽြန္မ ေနာက္ေဖးေပါက္က ဆင္းလာခဲ့မယ္….” ထိုသုိ႔ေသာ ေအးသီ၏ စကားေၾကာင့္ ထြန္းေက်ာ္ ေပ်ာ္သြားသည္။ ယာထဲသုိ႔ ျပန္ေျပးသည္။ လေရာင္သည္ ထြန္းပ စြာ ျဖာက်ေနသည္။ ထြန္းေက်ာ္ နဘူးၿခံဳအကြယ္၌ ေအးသီလာရာသုိ႔ လွမ္းေမွ်ာ္ေနမိသည္။ ေအးသီဆီက ဤညတြင္ ခ်စ္ခြင့္ ကိုေတာင္းရမည္။

ေအးသီကို သူဆက္ၿပီး မေနႏိုင္ေတာ့သည့္အေၾကာင္းကို ေျပာရမည္။ ေအးသီ၏ လွပက်စ္လစ္ေသာ ခႏၶာ ကိုယ္ေလးကို ေပြ႔ဖက္ထားမည္။ ထြန္းေက်ာ္သည္ အေပ်ာ္ႀကီး ေပ်ာ္ေနရသည္။ ေအးသီက ဤေန႔ညမွ ထူးဆန္းစြာ သူ႔ကို အျပင္၌ ေတြ႔ရန္ခ်ိန္းဆိုသည္။ ယခင္ညမ်ားက ၾကမ္းေပါက္မွပင္ လက္ေလးကိုသာ ကိုင္တြယ္ခြင့္ရသည္။ ယေန႔ညေတာ့ ေအးသီသည္ မိမိ၏ရင္ခြင္ထဲသုိ႔ ေရာက္ရေပေတာ့မည္။ နဘူးခုန္တန္းလ်ားေလးေပၚ လေရာင္သည္ ျဖာက်ေနသည္။ ထြန္းေက်ာ္ၾကည့္ေနရာမွ ေအးသီ အေျပးတစ္ပိုင္းေလး သူ႔ဆီသုိ႔ ေရာက္လာသည္။ ထြန္းေက်ာ္ ေဘးနားမွာ ဝင္ထိုင္သည္။ လေရာင္က ေအးျမလင္းစိုေနသည္။ ေအးသီက ထြန္းေက်ာ္ကို အဓိပၸာယ္ပါေသာ မ်က္လုံးအၾကည့္ျဖင့္ ရႊန္းရႊန္းေဝေအာင္ ၾကည့္သည္။ ထြန္းေက်ာ္ ရင္ခြင္ထဲသုိ႔ ပခုံးေလးယိုင္ကာ ထြန္းေက်ာ္ကို ဖက္ထားၿပီး ” ကိုထြန္းေက်ာ္….ရွင္ ကၽြန္မကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲဟင္….” ” ေမးမွ ေမးရက္ေလ ေအးသီရယ္….နင့္ကို ငါ့ရဲ႕အေသြးအသားေတြထဲက ခ်စ္တာပါ….” ” ခစ္…ခစ္…တကယ္လား….” ေအးသီ ရယ္သည္။ ထြန္းေက်ာ္က ရင္ေတြ တလွပ္လွပ္ျဖစ္ကာ ေအးသီကို တင္းက်ပ္စြာ ေပြ႔ထားသည္။ ” ကိုထြန္းေက်ာ္….” ” ဘာလဲ….ေအးသီ…” ” ကိုထြန္းေက်ာ္ ေပါင္ေပၚမွာ ထိုင္မယ္ေနာ္….” ထြန္းေက်ာ္ ရင္ေတြတဆတ္ဆတ္ ခုန္သြားသည္။ အိပ္မက္မက္ေနသူအလား ထင္မွတ္မိသည္။ ” အင္း…ထိုင္….ထိုင္ေလ….ေအးသီ….” ေအးသီက ကိုယ္ေလးေရြ႕ကာ ထြန္းေက်ာ္ေပါင္ေပၚသုိ႔ ထိုင္ခ်သည္။ တင္သားအိအိႀကီးမ်ားက ထြန္းေက်ာ္ေပါင္ေပၚ အိစက္ကာ ထိေန၏။ ထြန္းေက်ာ္၏ လီးေခ်ာင္းကို တင္သားမ်ားက ဖိကပ္ထားသည္။ ထြန္းေက်ာ္ ေအးသီကို တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထား၏။ သူ၏လီးသည္လည္း အိေထြးေသာ တင္သား၏ အထိအေတြ႔ေၾကာင့္ မာထန္လာေတာ့သည္။

ေအးသီသည္ သူမ၏ တင္သားကို လီးမာမာႀကီး တင္းကနဲ တင္းကနဲ တိုးထိကပ္ေနသည္ကို သိလိုက္သည္။ ေအးသီ မသိမသာေလး တင္ ပါးသားျဖင့္ လီးေခ်ာင္းကို ဖိႏွဲ႔ေပးလိုက္သည္။ ထြန္းေက်ာ္၏ လက္ေတြကို သူမ၏ ႏို႔အုံေပၚတင္ေပးလိုက္သည္။ ထြန္းေက်ာ္ သည္ သူ၏လက္အား ေအးသီက ႏုိ႔အုံေပၚတင္ေပးလိုက္ေသာအခါ စိတ္ထဲ၌ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ားျဖစ္သြားသည္။ ယေန႔ ေအးသီသည္ ဘယ္လိုေၾကာင့္ သူ႔ကိုဤမွ်အထိ အခြင့္အေရးေပးေနသည္ကို စဥ္းစားလို႔မရျဖစ္ေနသည္။ အမွန္ေတာ့ ေအးသီသည္ ကာမဆႏၵမ်ား ထၾကြေသာင္းက်န္းေနေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ထြန္းေက်ာ္အား သနားသည္။ သူမ ခ်စ္သာသူႏွင့္ ကာမခရီးကို သြားခ်င္လာမိသည္။ သုိ႔ေသာ္ ထြန္းေက်ာ္သည္ ႐ိုးအလွသည္။ ဒါေၾကာင့္ပင္ သူမကစ၍ လမ္းခင္းေပးျခင္းျဖစ္သည္။ ထြန္းေက်ာ္က ႏို႔အုံႏွစ္လုံးကို မဆုပ္ရဲဆုပ္ရဲျဖင့္ ကိုင္ဆုပ္ရင္း ” ေအးသီ….အရမ္းခ်စ္တယ္ကြာ….ေအးသီကို လက္ထပ္ယူပါ့မယ္….ဒီေန႔ ကိုေလ…ေအး…ေအးသီကို….” ထြန္းေက်ာ္ အသံေတြတုန္ရီေနသည္။ ႏို႔အုံေလးကို ဖိဆုပ္ေခ်ပြတ္ေနသည္။ ေအးသီက ဖင္ႏွစ္ျခမ္းၾကားသုိ႔ လီး ေခ်ာင္းႀကီးကို ဖိႏွဲ႔ကာ တြန္းေပးရင္း ” ကိုထြန္းေက်ာ္….ဆႏၵရွိသလို….လုပ္ေလ….ေအးသီ ခြင့္ျပဳပါတယ္….” ထိုသုိ႔ ေအးသီ၏ စကားၾကားရေသာအခါ ထြန္းေက်ာ္မွာ ထီေပါက္သည္ထက္ ဝမ္းသာသြားကာ ” တကယ္ေနာ္….ေအးသီ….”

” အင္းပါဆိုေန….” ထြန္းေက်ာ္ ေအးသီ၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို အားရပါးရ ကိုင္ဆုပ္ေခ်သည္။ ” အိုး….အဲဒီလို အရမ္းညွစ္ရလား….ဒီမွာ နာတာေပါ့….” ” အာ….ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေအးသီ….ကိုယ္ စိတ္ေလာလုိ႔ပါ….” ေအးသီက ၿပဳံးလိုက္သည္။ ” ေအးသီ….ဒီမွာ လွဲအိပ္ေနာ္….” ေအးသီ ခုံတန္းလ်ားေပၚ လွဲအိပ္လိုက္သည္။ ေျခေထာက္မွာ ခပ္ဆင္းဆင္းေနသည္။ ထြန္းေက်ာ္က ေအးသီပါးေလး ကို နမ္းသည္။ ” ေအးသီ….ကိုယ္ လုပ္မယ္ေနာ္….” ” အင္း….” ေအးသီ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ထားသည္။ လက္မ်ားက သူမ၏ ကိုယ္ေပၚမိုးေနေသာ ထြန္းေက်ာ္၏ ပုခုံးကို ကိုင္ထား သည္။ ပက္လက္ေလးလွန္ထားသျဖင့္ မို႔ေမာက္ေကာ့ထြက္ေနေသာ ရင္သားအစံုက ၾကြတက္ေနသည္။ ထြန္းေက်ာ္ တံေတြး မ်ဳိခ်လိုက္သည္။ ေအးသီ၏ ႏွိပ္ၾကယ္သီးကို ျဖဳတ္ကာ အကၤ် ီခၽြတ္လိုက္သည္။ ေအာက္ခံရွင္မီးအကၤ် ီေလးမွာ ႀကီးမားေသာ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို အသားမ်ားမျမင္ရသည့္တိုင္ေအာင္ ဖုံးကြယ္ဝွက္ထားသျဖင့္ ရွင္မီးအကၤ် ီေလးကိုပါ ျမန္ဆန္စြာ ခၽြတ္လိုက္သည္။ ေအးသီသည္ ယခုအခ်ိန္ မိမိ၏ခ်စ္သူႏွင့္ အလိုးခံရေတာ့မည္ကို သိသျဖင့္ ရင္အစုံမွာ လႈိင္းထေနသည္။ မဆြမီကပင္ ၾကြေန ၿပီျဖစ္ေသာ သူမ၏ စိတ္အစဥ္သည္ လႈိက္ဖိုေမာေနၿပီျဖစ္သည္။ ထြန္းေက်ာ္က ႐ွဴး႐ွဴးရွားရွားျဖင့္ ေအးသီ၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးျဖဴျဖဴ ေလးကို ကိုင္ဆုပ္ညွစ္၏။ တစ္ခါမွ ႏို႔အုံဆိုေသာ အသားကို ကိုင္ဆုပ္ဖူးျခင္းမရွိေသာ ထြန္းေက်ာ္အဖုိ႔ နတ္ျပည္၏ စည္းစိမ္ကို ခံစားေနရသလို ထင္မိသည္။ ေအးသီကလည္း ေအာက္မွေန၍ ထြန္းေက်ာ္၏ အကၤ် ီအျဖဴေရာင္ကို ခၽြတ္ေပးလိုက္သည္။ ညိဳ ထြားေသာ ရင္အုံအစုံကို ေအးသီက လက္ျဖင့္ပြတ္သပ္ေပးသည္။

ထြန္းေက်ာ္၏ ပုဆိုးေအာက္၌ လီးေခ်ာင္းမွာ တထန္ထန္ ပုတ္သင္ညိဳေခါင္းညိမ့္ေနသလို ျဖစ္ေနသည္။ မိန္းမမ်ားႏွင့္ အထိအေတြ႔ကို ယခုအခ်ိန္မွာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္သျဖင့္ ထြန္းေက်ာ္မွာ အေပ်ာ္ဆုံးျဖစ္ကာ ၾကည္ႏူးေနေလသည္။ ေအးသီက ခါးေလးေကာ့ကာ ထမိန္ကို ေအာက္သုိ႔ ေလ်ာ့ခ်ေပး လိုက္သည္တြင္ ေစာက္ဖုတ္ျဖဴျဖဴ မို႔မုိ႔ေလးမွာ အထင္းသား ဝင့္ၾကြားစြာထြက္ေပၚလာသည္။ ထြန္းေက်ာ္ ဆက္လက္၍ အခ်ိန္ မဆြဲေတာ့ ေတြ႔ေနရေသာ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေလးကို လက္ျဖင့္ပြတ္ကိုင္ၾကည့္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ ခၽြဲတြဲတြဲ စိုစိစိျဖစ္ ေနသည္။ ေပါင္တံေလးမ်ားမွာ တုပ္ေျဖာင့္စင္းေနသည္။ ထြန္းေက်ာ္ သူ၏ လုံခ်ည္ကို ေခါင္းမွ ေက်ာ္ခၽြတ္လိုက္သည္။ ထိုအခါ လီးမဲမဲႀကီးမွာ ဟိုရမ္းဒီရမ္းျဖင့္ မတ္ေထာင္ေန သည္ကို ေအးသီ ေတြ႔ရသည္။ ေအးသီ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ လီး၏အနံ႔ေၾကာင့္ ႀကံဳ႕ကနဲျဖစ္ကာ ေစာက္စိေလးမွာ ခပ္ထန္ ထန္မာလာသည္။ ထြန္းေက်ာ္သည္ ႏြားသုိးႀကိဳးျပတ္သလို ေစာက္ပတ္အကြဲေလးထဲသုိ႔ လီးေခ်ာင္းကို ဒလစပ္ထိုးထိုးေဆာင့္ ေတာ့သည္။ လီးသည္ ေစာက္ဖုတ္အေပါက္ထဲသုိ႔ မဝင္ဘဲ ေစာက္စိကို ဖိထိုးလိုက္ ေစာက္ဖုတ္နံရံ အကြဲႏႈတ္ခမ္းကို ေခ်ာ္ထိုး လိုက္ျဖစ္ေနသည္။ ေအးသီက တရမ္းရမ္းျဖစ္ေနေသာ ထြန္းေက်ာ္၏ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ဖင္ကိုေကာ့ေျမွာက္ ကာ လီးကိုဇက္ခ်ဳိးႏွိမ့္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းေပါက္ေလးသို႔ ေတ့ေပးလိုက္သည္။ ” အဲဒါမွ အေပါက္ရွင့္….တကထဲ….မေျပာခ်င္ဘူး….” ဟု ညဴစူစူေလးႏြဲ႔ကာ ေျပာလိုက္သည္။ ထြန္းေက်ာ္က တဟဲဟဲရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္ ဖင္ႀကီးကို ခ်ဳိင့္ဝင္ေအာင္ ေကာ့ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။ လီးေခ်ာင္းသည္ ဦးတည္ခ်က္ရသြားသည္ႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားမ်ားႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ ခမ္းကို အရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာ ပြတ္ထိုးသြား၏။ ” အင့္….အြတ္….” ” အား….ေအးသီ ရယ္….”

” အား….ကိုထြန္းေက်ာ္ အဲသလိုႀကီးပဲ မေဆာင့္နဲ႔ေလ….ကၽြန္မ နာတယ္….” နာတယ္ဟု ေအးသီက ႐ႈံ႕မဲ့၍ေျပာေသာအခါ ထြန္းေက်ာ္မွာ ပ်ာပ်ာသလဲျဖင့္ ” ဒါဆို ဘယ္လိုလဲ….ဒီလို ေျဖးေျဖးခ်င္းလား….” လီးကို ေျဖးေျဖးျခင္း သြင္းထည့္ၿပီး ေျပာေသာအခါ ေအးသီက ရွက္ရိပ္ေလးျဖင့္ ေခါင္းေလးညိမ့္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ အတြင္းသား ႏုႏုရဲရဲေလးမ်ားက လီးေခ်ာင္းကို ဆြဲအႏုတ္တြင္ ညွစ္ညွစ္ဆုပ္ေပးထားၾကသျဖင့္ ထြန္းေက်ာ္မွာ ကမၻာျခားတစ္ ခုသို႔ လြင့္ေမ်ာေနသလို ခံစားေနရသည္။ တေျဖးေျဖး ထြန္းေက်ာ္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျမန္ဆန္လာသည္။ ” ျပြတ္….ျဗစ္…ဘြတ္….” ” အင့္….အ…အီး….” ေအးသီသည္ တင္းပါးကို ၾကြ၍ ပင့္ေဆာင့္ေကာ့ေပး၏။ ထြန္းေက်ာ္က လီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲအထိ အဆုံးထိဝင္ ေအာင္ ပစ္ပစ္ေဆာင့္၏။ ထိုသုိ႔ ထြန္းေက်ာ္ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ေဆာင့္လိုးျခင္းသည္ပင္ ေအးသီအတြက္ အင့္ကနဲ အင့္က နဲ ခံလို႔ေကာင္းေနရသည္။ ေျခေထာက္ကိုဆင္းကာ အေၾကာကို ေတာင့္ထားသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ လီးကို ညွပ္စုပ္ထား သလိုျဖစ္ကာ ေအးသီမွာလည္း ၿပီးခ်င္လာသည္။ ေစာက္စိကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း တိုက္ပြတ္သြားေလတိုင္း က်င္ကနဲ ဖ်င္းကနဲ ျဖစ္ကာ ဖင္ႀကီးကို အစြမ္းကုန္ ေကာ့တင္ေပးလာသည္။ ထြန္းေက်ာ္မွာ တံေတာင္ျဖင့္ေထာက္ကာ ေလွႀကီးထိုးလိုးစဥ္ႏွင့္ပင္ အခ်က္ (၄၀)ခန္႔ မနားတမ္း ေဆာင့္သြင္းလိုက္ရေသာအခါ လီးေခ်ာင္းထဲမွ သုတ္ရည္ပူပူေႏြးေႏြးမ်ားသည္ ေစာက္ဖုတ္ေလး ထဲသုိ႔ ျပည့္လွ်ံသြားေအာင္ ပန္းထုတ္လိုက္သည္။ ေအးသီ၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွလည္း အရည္မ်ားထြက္အံလာကာ ႏွစ္ ေယာက္လုံး ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ၿပီးသြားေတာ့သည္။ ထြန္းေက်ာ္သည္ ေအးသီ၏ ကိုယ္ေပၚသုိ႔ ေမွာက္ရက္သားက်သြား ေလေတာ့သည္။

ေအးသီသည္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေသာအခါ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ႀကီး အိပ္ေပ်ာ္သြားရေတာ့သည္။ ဂ်ပန္မာစတာႀကီးသည္ ငဘအား ခ်ီးက်ဴးကာ ဝမ္းသာအားရျဖင့္ ” ငဘ မင္းသိပ္ေတာ္တယ္….ဒီေန႔ကစၿပီး မင္းကို ငါရာထူးတစ္ခုေပးမယ္….” ထိုသုိ႔ေျပာသံၾကားရေသာအခါ ငဘမွာ ဝမ္းသာအားရျဖင့္ ” ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ မာစတာႀကီးရာ….ဟိုက္…မာစတာႀကီးအတြက္ ငဘက အရာရာအသင့္ပါ….” ” ေအး…ေအး…ဟား….ဟား….ငဘရ ေအးသီရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေလးက လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာကြာ…မင္းတုိ႔ ျမန္မာ မေတြက ေစာက္ဖုတ္ အရမ္းေကာင္းတယ္….” ” ဟီး…ဟီး….သိပ္ေကာင္းတယ္….” အမွန္ေတာ့ ငဘသည္ ေအးသီကို အရင္ဦးဆုံး ပါကင္ဖြင့္လိုက္သူျဖစ္သည္။ ငဘၿပီးမွ မာစတာႀကီးက ေအးသီကို လိုးရျခင္းျဖစ္သည္။ ငဘအရင္ ေအးသီကို လိုးသည္ကို မာစတာႀကီးက မသိေခ်။ ထန္းေတာထဲတြင္ ဂ်ပန္မာစတာႀကီးႏွင့္ ငဘမွာ အေပးအယူမွ်ကာ ေအာင္ပြဲခံေနၾကသည္။ မ်ဳိးစစ္တစ္ေယာက္ ဒဏ္ရာမ်ား ေပ်ာက္ကင္းေသာအခါ ရြာကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္ ေလွျဖင့္ ငါးဖမ္းရန္ ထြက္လာခဲ့ သည္။ မ်ဳိးစစ္ေလွကို အသာေလွာ္ခတ္ကာ ပိုက္ခ်လိုက္သည္။ လမုေတာကမ္းဘက္သုိ႔ ေလွကို ဦးတည္လိုက္သည္။ ေနာက္ တစ္ညလုံး ပိုက္၌မိေသာ ငါးမ်ားကို ျဖဳတ္ရမည္ျဖစ္သျဖင့္ လမုေတာစပ္၌ ဗ်ဳိင္းေထာင္ေခ်ာက္သုံးခုကို ခ်လိုက္သည္။ ဗ်ဳိင္း ေထာက္ေခ်ာက္ဆိုေသာ္လည္း ေရၾကက္ႏွင့္ အျခားငွက္မ်ားလည္း မိႏိုင္သည္။ ေနသည္ ပင္လယ္ေအာက္သုိ႔ တေျဖးေျဖး ငုတ္လွ်ဳိးသြားသည္။ လေရာင္သည္ ထင္းထင္းေလး ထြက္ေပၚလာသည္။ ကိုင္းေတာမ်ားကို ေလက တသုန္သုန္ေဝွ႔တုိက္ သည္။ ေလႏွင့္အတူ သီခ်င္းသံကို နားေထာင္မိသည္။ ” ေမ…..မွာ…အားငယ္ခ်စ္အားပို….ညဴစူလုိ႔ စိမ္း…..စိမ္းရက္တဲ့ ေမာင္ရယ္…..ယိမ္းႏြဲ႔ကာ တပင္ကိုကူး…..ေမာင္မဲ့ ေသာ သစၥာဆူး…..ဆူး…..ေမ့ရင္ကို လာလာ ဆူး….ဆူး….” သာယာေသာ သီခ်င္းသံကုိ လြင့္ပ်ံ႕စြာၾကားရေသာအခါ မ်ဳိးစစ္ အံ့ၾသသြားမိသည္။

ဤလမုေတာထဲ၌ ေတြ႔ရ၊ ၾကားရ ခဲေသာ အသံျဖစ္သည္။ အသံလာရာသုိ႔ ကိုင္းေတာမ်ားၾကားမွ မ်ဳိးစစ္ ေျခသံလုံစြာ လွမ္းလာခဲ့သည္။ တဲအိမ္ေလးမွ မီးခြက္ မီးအေရာင္ကို ေတြ႔ရသည္။ တဲအိမ္ေလးနားသုိ႔ တိုးေလွ်ာက္သြားသည္။ ” ဝုတ္….ဝုတ္…..ဝုတ္…..” ” အား…..” ” ဟဲ့….ရန္လုံ….ဟဲ့ ဟဲ့ ရန္လုံ မကိုက္ရဘူး….အို….အုိ႔ အုိ႔….လာလာ ရန္လုံ….” ရန္လုံဆိုေသာ ေခြးႀကီးမွာ ဘယ္က ဘယ္လိုေရာက္လာမွန္းမသိဘဲ တဲအနီးသို႔ကပ္လာေသာ မ်ဳိးစစ္ကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ ႏိုင္ႀကီး ကိုက္လိုက္သည္။ မထင္မွတ္ပဲ ဝင္လာေသာ ေခြးႀကီးကို မ်ဳိးစစ္ျပန္၍ မခုခံႏိုင္ေတာ့ မ်ဳိးစစ္ ေျခသလုံးမွ ရန္လုံ၏ အစြယ္ရာေၾကာင့္ ေသြးမ်ားစိမ့္ယိုက်လာသည္။ ” ရွင္….ဘာျဖစ္သြားလဲ….ဟင္….ဟင္….ေသြးေတြ အမ်ားႀကီးပါလားဟင္….” အသံရွင္မိန္းမပ်ဳိသည္ မ်ဳိးစစ္အနီးသို႔ေရာက္လာၿပီး မ်ဳိးစစ္ကိုေမးသည္။ မ်ဳိးစစ္ ေခါင္းေမာ့၍ မိန္းမပ်ဳိကို ၾကည့္မိ သည္။ မိန္းမပ်ဳိမွာ လွပသည္။ ညိဳေသာညက္ေသာ အသားအေရရွိၿပီး ရင္အစုံတင္ပါး ခါးတို႔ႏွင့္ အရပ္အေမာင္းမွာ အခ်ဳိးအ စားက်နစြာ သူ႔ေနရာႏွင့္သူ တင့္တယ္လွပလွသည္။ ” က်ဳပ္က တံငါသည္ပါ….ဒီေတာမွာ ဗ်ဳိင္းေထာင္မလို႔ မင္းက ဘယ္ကဘယ္လို အရင္က ဒီမွာမေတြ႔ဖူးပါဘူး…..” မိန္းမပ်ဳိသည္ မ်ဳိးစစ္ကို ေသခ်ာၾကည့္ကာ ” အရင္က ဒီမွာမရွိဘူး…..ကၽြန္မမွာ အခုအလုပ္ကိစၥနည္းနည္းရွိလို႔ ဒီမွာတစ္ပတ္တိတိေနရမွာ….” ” ဒါဆို….မင္း….ေသြးရဲ႕အေၾကာင္းကို သိလား….” ” ရွင္….ေအာ္….ေသြးရဲ႕အေၾကာင္းကို သိပါတယ္….” ” ဒါဆို မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ေတြအေၾကာင္း သိလား….” ” သိပ္သိတာေပါ့….မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ေတြက ေသြးရဲၾကတယ္….” ထိုသုိ႔ မိန္းမပ်ဳိ၏ ျပန္ေျပာမႈေၾကာင့္ မ်ဳိးစစ္မွာ အံ့ၾသစြာ ” ဒါဆို….မင္းက ေသြးေသာက္ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္ေပါ့….ဟုတ္လား…..” အမွန္ ေသြးအေၾကာင္းကို စကားဝွက္ျဖင့္ မ်ဳိးစစ္က ေမးျခင္းျဖစ္သည္။

မိန္းမပ်ဳိသည္ ေသြးေသာက္ရဲေဘာ္ အဖြဲ႔ဝင္ ျဖစ္သည္။ ” ဟုတ္တယ္….သခင္ဘညြန္႔တို႔ ဒီမွာလာလိမ့္မယ္….ကၽြန္မ တစ္ပတ္ေလာက္ ႀကိဳေစာင့္ေနတာ….ကဲလာပါ….ရွင့္ ဒဏ္ရာ ေသြးအရမ္းထြက္ေနတယ္….ကၽြန္မ ေဆးထည့္ေပးမယ္….လာေလ….တဲထဲကို….အို…ေမ့လို႔ ကၽြန္မတဲြေခၚေပးမယ္ …..” မ်ဳိးစစ္ကို တြဲ၍ မိန္းမပ်ဳိက တဲဆီသုိ႔ေခၚလာသည္။ မ်ဳိးစစ္၏ ေျခသလုံးမွ ဒဏ္ရာကို ေဆးထည့္ေပးရင္း ” ရွင္ကေရာ ဘယ္သခင္လက္ေအာက္ကလဲ…..နာမည္ကေရာ ဘယ္လိုေခၚသလဲ…..” ” က်ဳပ္နာမည္ မ်ဳိးစစ္ ပါ….သခင္လွေဆာင္ရဲ႕ အထူးေပ်ာက္က်ား စနည္းနာအဖြဲ႔ကပါ….” ” ေအာ္….မ်ဳိးစစ္တဲ့လား….ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္…..” ” ကၽြန္မနာမည္က နန္းမူတဲ့….ကၽြန္မတုိ႔က ေစာ္ဘြားမ်ဳိး႐ိုး….” ” ေအာ္….ေစာ္ဘြားမ်ဳိးရဲ႕ နန္းမူ ကိုး….” သူမ မ်ဳိးစစ္ကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္သည္။ မ်ဳိးစစ္ႏွင့္ မ်က္လုံးျခင္းဆုံသည္။ ” ရွင္ ဒီမွာ ဘာလာလုပ္တာလဲ….” ” က်ဳပ္ ငါးဖမ္းဖုိ႔ လာတာမဟုတ္ဘူး….သခင္လွေဆာင္က ဒီမွာခင္ဗ်ားနဲ႔အတူ သူ႔ကိုေစာင့္ေနဖုိ႔ လႊတ္လိုက္တာ…..” ” အို…..ဒါဆိုေကာင္းတာေပါ့….ကၽြန္မလည္း ဒီတဲထဲမွာ တစ္ေယာက္ထဲ ရွင္ပါရွိေတာ့ အေဖာ္ရတာေပါ့….” နန္းမူက အိမ္ေနာက္ဘက္သို႔ဝင္ကာ ေရေႏြးပန္းကန္ကို ခ်ေပးသည္။ ထန္းလ်က္မ်ားကို ပန္းကန္ျပားျဖင့္ ထည့္လာ ၏။ ” ရွင္ ေရေႏြးနဲ႔ ထန္းလ်က္ေလး စားလိုက္ဦးေလ….” ” ေက်းဇူးပဲ နန္းမူ….” ” ဒါနဲ႔…အိပ္ယာက တစ္ခုထဲရွိတယ္….” ” ရပါတယ္….က်ဳပ္ျဖစ္သလို အိပ္ပါ့မယ္….က်ဳပ္ ပိုက္ေထာင္ထားေသးတယ္…..အဲ့ဒါတစ္ညလုံး အိပ္လို႔မရဘူး…. နန္းမူ အိပ္ပါ….က်ဳပ္ေစာင့္ေပးမယ္….” နန္းမူက ၿပံဳးသည္။

ပါးခ်ဳိင့္ေလး ျပားခြက္ဝင္သြားသည္။ ရင္သားအစုံမွာ ေရွ႕သုိ႔ျပဴးေကာ့ေမာက္ထြက္ေနသည္။ က်ဳံ႕ ထိုင္ထားေသာေၾကာင့္ ေပါင္တန္ ဆင္းဆင္းႏွင့္ တင္သားမ်ားကို တင္းရင္းစြာ ေတြ႔ရသည္။ နန္းမူက ထသြားသည္။ ” နန္းမူ မအိပ္ခ်င္ဘူး….ဒီလိုလုပ္ ရွင္နဲ႔ လိုက္ခဲ့မယ္ေလ….” မ်ဳိးစစ္ကို ရႊန္းေဝစြာၾကည့္၍ ေျပာ၏။ မ်ဳိးစစ္ ရင္ေတြခုန္သြားရသည္။ ” ေကာင္းၿပီေလ….လိုက္ခဲ့ေပါ့….” မ်ဳိးစစ္ ေလွႀကိဳးကို ျဖဳတ္လိုက္သည္။ နန္းမူက ေလွဦး၌ ထိုင္၏။ ပိုက္၌ မိေနေသာ ငါးမ်ားကို လိုက္၍ျဖဳတ္သည္။ အျပန္တြင္ ေလွဝမ္းထဲ၌ ငါးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရလိုက္သည္။ မ်ဳိးစစ္က လြယ္အိတ္ထဲမွ ခ်က္အရက္ပုလင္းကို ေမာ့ေသာက္သည္။ ” ရွင္….အရက္ေသာက္တတ္တယ္ေနာ္….” ” အင္း….က်ဳပ္က က်န္းမာေရးအတြက္ေလာက္ပါ….” ေလွဝမ္းထဲ၌ ငါးမ်ားကို ပလိုင္းႀကီးထဲတြင္ထည့္ကာ မ်ဳိးစစ္တုိ႔ ယာတဲေလးဆီသုိ႔ ျပန္လာခဲ့သည္။ ယာတဲ၌ မီးအိမ္အ လင္းေရာင္သည္ လင္းတလက္လက္လွပေနသလို နန္းမူမွာ တမ်ဳိးတဖုံလွပေနသည္။ ” ရွင္….ငါးကင္စားမလား….ကၽြန္မ ကင္ေပးမယ္ေလ….အရက္နဲ႔ ျမည္းေပါ့….” ” ဟာ….ဟုတ္တာေပါ့….တကယ္ပဲ….ေကာင္းတယ္…..” နန္းမူက မ်ဳိးစစ္ကို မ်က္ေစာင္းေလးလွပစြာ ထိုးကာ ပလိုင္းထဲမွ ကက္ကတစ္ငါးတစ္ေကာင္ကိုယူ၍ မီးဖိုဖို၍ ကင္ ေလေတာ့သည္။ ခဏၾကာေသာအခါ ေမြးပ်႕ံေသာ ငါးကင္အနံ႔ကို မ်ဳိးစစ္ ႐ွဴ႐ႈိက္မိသည္။ နန္းမူက ပန္းကန္ျပားတစ္ခ်ပ္ႏွင့္ ဖန္ခြက္မ်ားကို ယူလာေပးသည္။ ” ကဲ….စားရင္း ေသာက္ေပေတာ့….” ” ေက်းဇူးပဲ နန္းမူ….” နန္းမူကို စိုက္ၾကည့္ရင္း မ်ဳိးစစ္ ေျပာလိုက္သည္။ နန္းမူက ၿပဳံးကာ သူ႔ကို စူးစူးရဲရဲ ျပန္စိုက္ၾကည့္သည္။

ငါးကင္ကို ဖဲ့ စားရင္း ” ရွင္ ျမည္းၾကည့္ေလ….ေကာင္းသြားမွာ….” မ်ဳိးစစ္က ဖန္ခြက္ထဲ ခ်က္အရက္ကို ထည့္ၿပီး ေမာ့ေသာက္ကာ ငါးကင္ကို တဖဲ့ကိုက္ဝါးရင္း ” အား….ခ်ဳိလိုက္တာ….ေကာင္းတယ္….နန္းမူ….အရမ္းေကာင္းတာပဲ….” ” ကဲပါ…သိပ္ေျမွာက္မေနနဲ႔ဦး….ေနာက္ထပ္ သြားကင္လိုက္ဦးမယ္….” ထိုသုိ႔ ခ်စ္စဖြယ္ျပန္ေျပာကာ ထသြားေသာ နန္းမူကို ရင္တမမျဖင့္ မ်ဳိးစစ္ၾကည့္ကာ သက္ပ်င္းခ်လိုက္သည္။ တင္သားမ်ား အနိမ့္အျမင့္ တုန္ခါသြားေသာ နန္းမူ၏ ေနာက္ပိုင္းအလွမွာ မ်ဳိးစစ္အတြက္ ျပစ္မွားခ်င္စရာျဖစ္ေနသည္။ မ်ဳိးစစ္ စိတ္ကို တျခားလႊဲပစ္လိုက္သည္။ ထၾကြလာေသာ စိတ္ကို ခ်ဳိးႏွိမ္လိုက္ၿပီး အရက္ကို ဖိေသာက္သည္။ ငါးကင္ကို စားေကာင္း ေကာင္းႏွင့္ စားလိုက္ရာ ေခါင္းပိုင္းႏွင့္ အ႐ိုးသာ က်န္ေတာ့သည့္အခ်ိန္တြင္ နန္းမူက ေနာက္ထပ္ ငါးကင္တစ္ေကာင္ကို ကင္ေပးျပန္သည္။ မ်ဳိးစစ္သည္ ခ်က္အရက္အရွိန္ေၾကာင့္ ရီေဝလာသည္။ နန္းမူကို အၾကာႀကီး စူးရဲစြာစိုက္ၾကည့္သည္။ နန္းမူက ရဲတင္းစြာ ျပန္ၾကည့္၏။ ” နန္းမူလည္း စားေလ….” ” အင္း….စားမွာေပါ့….” ဟူ၍ ေျပာကာ ငါးကင္ကို ဖဲ့စားသည္။ ၿပီးေနာက္ အရက္ပုလင္းကို ကိုင္ကာ အရက္ငွဲ႔ေပးသည္။ မ်ဳိးစစ္က ေရ ေတာင္မေရာဘဲ နန္းမူ ငွဲ႔ေပးေသာအရက္ကို ေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။ နန္းမူက အဆင္သင့္ ငါးကင္ကို ဖဲ့ေပး၏။ မ်ဳိးစစ္တစ္ ေယာက္ စည္းစိမ္ေတြ႔ေနရသည္။ ထို႔အျပင္ ျပင္းရွေသာ ခ်က္အရက္အရွိန္ေၾကာင့္ အေတာ္ကို မူးေနၿပီျဖစ္သည္။ ” က်ဳပ္….မူးလာၿပီ….နန္းမူ….က်ဳပ္ အရမ္းမ်ားသြားၿပီ….” ” ဟင္….ဟုတ္လား….ဒါဆိုလဲ ရွင္ အိပ္ေနလိုက္ေလ….” မ်ဳိးစစ္ တုံးလုံးလွဲကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။

နန္းမူက မ်ဳိးစစ္၏ ခႏၶာကိုယ္အခ်ဳိးအဆစ္ကို ေသခ်ာစြာ ထိုင္ၾကည့္ ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မ်ဳိးစစ္၏ ေပါင္ၾကားမွ လီးေခ်ာင္းႀကီးမွာ ထန္ကနဲ ေထာင္မတ္လာသည္ကို နန္းမူ ေတြ႔လိုက္သည္။ နန္းမူ မ်က္လုံးေလး ျပဴးက်ယ္သြားရသည္။ ” ဟြန္း….အိပ္ေနတာေတာင္ ဟိုဟာက ေထာင္ေနေသးတယ္….” နန္းမူ ထိုသုိ႔ေျပာကာ ပုဆိုးေအာက္၌ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို မမွိတ္မသုန္ စိုက္ၾကည့္၏။ ၾကည့္ေနရင္း စိတ္ထဲ၌ မ႐ိုးမရြျဖစ္လာကာ တေငါက္ေငါက္ေထာင္ေနေသာ လီးကိုကိုင္ၾကည့္ခ်င္လာသည္။ ” ကိုမ်ဳိးစစ္….ကိုမ်ဳိးစစ္….” ဟူ၍ မ်ဳိးစစ္ကို ေသြးတိုးစမ္းကာ ေခၚၾကည့္သည္။ မ်ဳိးစစ္က တုတ္တုတ္မွမလႈပ္ မိန္းမတုိ႔မည္သည္ ဆိတ္ကြယ္ရာ လူသူရွင္းေသာ တိတ္ဆိတ္ေသာေနရာအခ်ိန္၌ စိတ္သည္ ေဖာက္ျပန္တတ္ၾကသည္မွာ ဓမၼတာပင္ျဖစ္သည္။ နန္းမူ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွား႐ုန္းၾကြလာသည္။ အာေခါင္မ်ား ေျခာက္ေသြ႔ကာ တံေတြးကို တစ္ခ်က္ၿမိဳခ်မိသည္။ နန္းမူ အေတြးကို စဥ္းစားသုံးသပ္ မိ၏။ မိမိသည္ မ်ဳိးစစ္ အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္အတြင္း တက္၍ လုပ္ခဲ့ေသာ္ မႏိုးရင္ေကာင္း၏။ ႏိုးခဲ့ပါက မိန္းမတန္မဲ့ အရွက္ကြဲရေပ လိမ့္မည္။ သူမေခါင္းထဲသုိ႔ အႀကံတစ္ခု ဝင္ေရာက္လာခဲ့သည္။ မ်ဳိးစစ္အား အတင္းလက္ဆြဲကာ ႏိႈးမည္။ ႏိုးလာေသာအခါ အိပ္ေဆးထည့္ထားေသာ အရက္ကို တိုက္မည္။

ထိုအခါက်မွ မိမိအေနျဖင့္ စိတ္ခ်လက္ခ် ဆႏၵကို ေျဖေဖ်ာက္ႏိုင္လိမ့္မည္။ နန္းမူ သူမ၏ အႀကံအတုိင္းျပဳလုပ္ကာ မ်ဳိးစစ္ကို လႈပ္ႏႈိးသည္။ ” ကိုမ်ဳိးစစ္….ကိုမ်ဳိးစစ္….ကိုမ်ဳိးစစ္….” ” ဟင္…ဟင္း….ဘာလဲ…..ဟင္….” ” ရွင္….မူးေနတာလား….အိပ္ေပ်ာ္သြားတာလား….” အရက္မူးသူတိုင္း မူးသည္ဟု မည္သူမွ်မေျပာ ထို႔အတူ ခိုးသူတိုင္းလည္း ခိုးသည္ဟု ဘယ္ေသာအခါမွ် မေျပာတတ္ ေသာ မူအတိုင္း မ်ဳိးစစ္သည္ ” ဟင္….အင္း….ဟာ….ဘယ့္ႏွယ္….က်ဳပ္ မူးရမွာလဲ….ခဏအိပ္ေပ်ာ္သြားတာပါ….” နန္းမူသည္ အိပ္ေဆးထည့္ထားေသာ အရက္ခြက္ကိုယူ၍ မ်ဳိးစစ္ထံ ကမ္းေပးလိုက္သည္။ ” ေရာ့….ဒါအကုန္ေသာက္လိုက္ေလ….ဘာျဖစ္လို႔ ခ်န္ထားတာလဲ….” ” အင္း….ေပး….” မ်ဳိးစစ္ တကြတ္ကြတ္ အရက္ကို ေမာ့ခ်သည္။ နန္းမူက ငါးကင္တဖဲ့ကို လွမ္းေပး၏။ မ်ဳိးစစ္က ငါးကင္ကို မ်က္စိမပြင့္ တပြင့္ျဖင္း ဝါးရင္း ေခါင္းအုံးေပၚသုိ႔ လွဲလိုက္သည္။ ငါးမိနစ္ခန္႔ၾကာေသာအခါ တခူးခူးျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေပေတာ့သည္။ နန္းမူသည္ စိတ္ခ်ေလာက္သည့္အေနအထားတြင္ သူ၏လုပ္ငန္းကို စေပေတာ့သည္။ ပထမဆုံး မ်ဳိးစစ္၏ လုံခ်ည္ကို ခါးေပၚ အထိ လွန္တင္လိုက္သည္။ ထိုအခါ က်စ္လွစ္ၿပီး ၾကြက္သားမ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားေသာ မ်ဳိးစစ္၏ ေပါင္တံညိဳညိဳကို ေတြ႔ရသည္။ ဆီးစပ္အေမႊးမ်ားမွာ ခ်ဳံပုတ္ငယ္တစ္ခုလို ႐ႈပ္ေထြးသန္မာေနသည္။ ေပ်ာ့ေခြေနေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးမွာ ဇက္ က်ဳိးက်ေနေသာ ေျမြၾကီးတစ္ေကာင္ႏွယ္ရွိ၏။ နန္းမူ လီးေပ်ာ့ကို လက္ျဖင့္ဆုပ္နယ္ကိုင္ၾကည့္၏။ ေယာက်္ားႀကီးတစ္ ေယာက္၏ လီးကို ပထမဦးဆုံး ကိုင္ရသည့္အခ်ိန္မွာ နန္းမူ ရင္ခုန္ေနရသည္။ တျဖည္းျဖည္း မ်ဳိးစစ္၏ လီးမွာ နန္းမူ၏ လက္ ထဲတြင္ ထန္မာလာၿပီျဖစ္သည္။ နန္းမူ အသည္းယားလာသည္။ လီးႀကီးမွာ ႏ်ဴကလီးယားထိပ္ဖူးႀကီးႏွယ္ တင္းေျပာင္လာ သည္။

ေယာက္်ားတုိ႔ သဘာဝမွာ အိပ္ေနေသာ္လည္း လီးမွာ ေတာင္ေနတတ္ၾကသည္။ နန္းမူ မ်ဳိးစစ္ခါးေပၚသုိ႔ ကားယားခြ လိုက္သည္။ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿဖဲထားသျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္လႊာမွာ ၿပဲဟဟေလး လန္တက္ေနသည္။ နန္းမူ တံေတြးတစ္ခ်က္ ၿမိဳခ်လိုက္သည္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ယားက်ိက်ိျဖစ္လာသည္။ မ်ဳိးစစ္၏ လီးကို ဖင္ဆုံၾကြ၍ လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ကာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ဆီသုိ႔ ေတ့သြင္းလိုက္သည္။ လီးဒစ္ထိပ္ဖူးသည္ တင္ပါးကို တစ္ရစ္ရစ္ ဖိခ်ႏွဲ႔သြင္းလိုက္ ျခင္းေၾကာင့္ ျဗစ္ဆိုသည့္ ျမည္သံႏွင့္အတူ တဝတ္တိတိ စိုက္ဝင္သြားသည္။ ” အ….ႀကီးလိုက္တဲ့ လီး….” ဤသုိ႔ နန္းမူသည္ ညည္းတြားလို္က္ၿပီး ေရွ႕သုိ႔လက္ေထာက္ကာ ကိုယ္ကိုကိုင္း၍ ျဖည္းျဖည္းျခင္း ဖင္ကို ႏွိမ့္ခ်လိုက္ ျပန္ဆြဲတင္လိုက္ လုပ္၏။ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ လီး၏ ဝင္ထြက္မႈေၾကာင့္ ၿပဲအာသြား၏။ လီးကိုဖိ၍ သြင္းလိုက္ခ်ိန္ ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာမွာ တံခါးေလးစိသြားသလို စုကပ္သြားၾကသည္။ လီးတန္က ေစာက္ေခါင္းေပါက္ အေပၚထိပ္၌ မ်က္ရည္စက္ ေလးႏွယ္တင္တြဲကပ္ကာရွိေနေသာ ေစာက္စိေလးကို ထိပြတ္ထိုးသြားသည္။ နန္းမူတစ္ေယာက္ အေၾကာအခ်ဥ္မ်ား တ ဆတ္ဆတ္ လူးလာရသည္။ လီး၏ အထိအေတြ႔သည္ ဤမွ်ေလာက္ မႀကံဳစဖူးေသာ ခံစားမႈအရသာျဖစ္ေန၏။

စိတ္အာ႐ုံ သည္ လြတ္ထြက္သြားသည္။ သူမသည္ ကိုယ္ေလးကိုင္းကာ တင္ပဆုံအား ေနာက္သုိ႔ပစ္ေဆာင့္ခ်လိုက္ရင္း ေစာက္ပတ္ထဲ မွ ခၽြဲက်ိေသာ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား ထြက္က်လာသည္။ ထိုေသာအခါမွ ၾကမ္းတမ္းေသာ ခံစားမႈမွာ တျဖည္းျဖည္း ႏူးညံ့သိမ္ ေမြ႔လာေတာ့သည္။ ” ဟင္း….အင္း….” ” ျပြတ္…ျဗစ္…ပလြတ္…ဘြတ္…ျပြတ္….ပလြတ္…ဘြတ္….ျဗစ္….ျပြတ္….” ” အား….ဟင္း….” နန္းမူသည္ ေဆာင့္ခ်မႈမွာ တျဖည္းျဖည္း ျမန္ဆန္လာသည္။ တင္ပဆုံကို ႏွဲ႔လိုက္ ေဆာင့္ခ်လိုက္ျဖင့္ နန္းမူမွာ လီးဝင္ လီးထြက္သြားတိုင္း တဟင္းဟင္းျဖစ္ကာ အသက္႐ႈႏႈန္းမ်ား ျမန္ဆန္လာသည္။ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ ထူးျခားဆန္းျပား ေသာ အရသာထူးတစ္ရပ္မွာ ဆက္တုိက္ျဖစ္ေပၚေနသည္။ တင္ပါးဆုံကားကားႀကီးမွာ ဖိေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္း အိတုန္ခါသြား ၾကသည္။ မ်ဳိးစစ္မွာ ဆန္႔ဆန္႔ႀကီးပင္ တခူးခူးျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနရွာသည္။ နန္းမူသည္ ကိုယ္ကိုကိုင္း၍ မ်ဳိးစစ္၏ ရင္ဘတ္ေပၚ သို႔ ပါးအပ္လိုက္သည္။ သူမ၏ ႏုိ႔ႏွစ္လုံးသည္ ဖိကပ္ျပားသြားသည္။နန္းမူသည္ ကားၿပဲေနေသာ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကိုစု၍ ကိုယ္ ျခင္းထပ္ ဖိကာ ဖင္ကိုေကာ့၍ ေဆာင့္ခ်၏။ ” ဘြတ္…ပလြတ္….ျပြတ္….ျဗစ္….ျဗစ္…ဘြတ္….ျပြတ္….ဘတ္….ဘတ္….” ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ခ်က္သည္ နန္းမူ၏ သားအိမ္ေခါင္းကို ထိသြားသည္။

နန္းမူ က်င္ကနဲ ေအာင့္သက္သက္ျဖစ္ သြားသည္။ ထိုေအာင့္သက္သက္ အရသာပင္ ထူးျခားေသာအရသာမ်ား ေပါင္းစပ္ပါဝင္ေနျပန္၍ လီးသည္ ေစာက္ေခါင္းထဲ သုိ႔အဆုံးအထိ ဝင္ေစရန္ ေဆာင့္ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။ ယခုကဲ့သုိ႔ စိတ္ရွိတိုင္း လိုးေဆာင့္ခ်ေနရျခင္းတြင္ နန္းမူသည္ ထူးျခားေသာ အာ႐ုံအထိအေတြ႔မ်ားျဖစ္ေပၚလာျပန္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘေလာက္ရင္ဖုံးအကၤ် ီကို ခၽြတ္ပစ္လိုက္သည္။ ႏို႔ ေလးႏွစ္လုံးမွာ လုံးဝန္းကာ ဘြားကနဲ ထြက္ေပၚလာသည္။ ပုခုံးေလးကို အနည္းငယ္ေစာင္းရင္း သူမဘာသာ ႏို႔တစ္လုံးကို ညွစ္ဆုပ္ပြတ္သပ္လိုက္သည္။ ႏို႔အုံကို အရင္းမွပင္အဖ်ားအထိ ပင့္ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလးအား ေစာက္ပတ္ထဲသုိ႔လီးကို ေဆာင့္သြင္းလိုက္တိုင္း မ်ဳိးစစ္၏ ရင္ဘတ္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ထိေနေစသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းမွ အေၾကာဆုံသည္ ခံစားမႈအရသာတစ္ ရပ္ကို ေပးျပန္သည္။ နန္းမူသည္ ဖင္ဆုံမွ အေၾကာမ်ား ခ်ဳိင့္သြားေအာင္ ေစာက္ပတ္ျဖင့္ လီးႀကီးကို ညွစ္ပြတ္ဆြဲကာ ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။ ေဆာင့္ခ်က္မွာ ျမန္ဆန္လာရာမွ တေျဖးေျဖးေႏွးလာကာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းအား ဆန္႔ကာ မ်ဳိးစစ္၏ လီးေမႊးအုံထူႀကီးႏွင့္ သူမ၏ အေမႊးမ်ားဖိကပ္ပြတ္သံ၊ လီးဝင္ထြက္သံသည္ တျဗစ္ျဗစ္ တျဗင္းျဗင္း ျမည္ေနသည္။ နန္းမူသည္ ေစာက္ပတ္အတြင္း မွ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္တစ္မ်ဳိးထြက္ေပၚလာသလို ဖင္ကို ေအာက္ဆုံးအထိ ႏွိမ့္ခ်ၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္း ပြတ္လိုးသြင္းလိုက္ေသာအခါ စိတ္အစဥ္သည္ တလွပ္လွပ္ျဖစ္သြားကာ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ေဖာ္မျပႏိုင္ေသာ ခံစားမႈေပါင္းမ်ားစြာျဖစ္ေပၚလာၿပီး သူမသည္ အရည္မ်ားကို ေစာက္ပတ္ထဲမွ ညွစ္ထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။

နန္းမူ ၿပီးသြားရသည္။ နန္းမူသည္ မလႈပ္ခ်င္ေတာ့။ ကာမ၏ အရသာကို တစိမ့္စိမ့္ႀကီး ခံစားလိုက္ရသည္။ မ်ဳိးစစ္၏ ပါးျပင္ကို နမ္း႐ႈံ႕၍ေမႊးလိုက္သည္။ ” ကိုမ်ဳိးစစ္ရယ္….ရွင္နဲ႔သာဆိုရင္….ကၽြန္မ စိတ္တူကိုယ္တူ ခ်စ္ခ်င္ပါေသးတယ္….” ဟူ၍ ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။ မ်ဳိးစစ္သည္ မနက္ (၃)နာရီတြင္ ႏိုးလာခဲ့သည္။ သူႏိုးလာေတာ့ အျပင္းဆန္႔သည္။ အေပါ့သြားခ်င္လာသျဖင့္ အိမ္ ေနာက္ေဖးဘက္သို႔ ေျခသံဖြဖြျဖင့္ သြားသည္။ ဓနိသာကာရံထားေသာ အခန္း၌ နန္းမူသည္ အိပ္ေမာက်လ်က္ရွိသည္။ မ်ဳိးစစ္သည္ နန္းမူကိုျမင္ေတာ့ ၾကက္သီးမ်ားပင္ ထသြားမိသည္။ နန္းမူသည္ ထဘီကိုရင္လ်ားထားၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ သုိ႔ေသာ္ ထဘီမွာ ေျပေလ်ာ့ေနကာ ရင္သားအစုံမွာ တခ်ဳိ႕တဝက္ လွစ္ေပၚေနသည္။ ပက္လက္ေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနသျဖင့္ ထဘီေအာက္၌ အခုအခံမရွိေသာ အသားစိုင္မ်ားမွာ အထင္းသားေပၚလြင္ေနသည္။ ဗိုက္သားခ်ပ္ခ်ပ္ေလးမွာ ပူလိုက္ေဖာင္း လိုက္ျဖစ္ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ေနရာ၌ ဗီ ပုံသ႑ာန္ ေရးေရးျမင္ရသည္။ ထိုေနရာ၌ ထဘီသည္ အကြက္ကြက္ကာ စြန္း ထင္းေနသည္။ ေတာင့္တင္းလွေသာ ေပါင္တံစင္းစင္းေလးမွာ မ်ဳိးစစ္၏ ရမၼက္မီးကို ဟုန္းကနဲ “ထ” ေတာက္ေစသည္။ မ်ဳိးစစ္ သူ၏လီးကို လက္ျဖင့္ညွစ္ဆုပ္ထားမိသည္။ လီးသည္ ဦးေႏွာက္မွ ေစ့ေဆာ္မႈေၾကာင့္ လီးေခ်ာင္းအတြင္း ေသြးမ်ား အဆက္မျပတ္တိုးကာ လီးသည္ ေတာင္မာလာသည္။ မ်ဳိးစစ္သည္ စိတ္ကို တင္းလိုက္သည္။

အိမ္ေနာက္ေဖး၌ ေသးထိုင္ ေပါက္လိုက္သည္။ လီးသည္ ထူးျခားစြာ ေစးကပ္ကပ္ျဖစ္ေနသည္ကို သူ ကိုင္တြယ္မိသည္။ ထုိ႔ျပင္ ေဂြးဥႏွင့္ ေပါင္ၿခံမ်ားတြင္ လည္း ေစးကပ္ကပ္အရည္မ်ားေပက်ံေနသည္။ မ်ဳိးစစ္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ စဥ္းစား၏။ ဤအရည္မ်ား မိမိဆီက ထြက္သည္ လား၊ ဒါလည္း မျဖစ္ႏိုင္ေသး။ သူလက္ႏွင့္ သုတ္ယူကာ နမ္းၾကည့္သည္။ ညီွစို႔စုိ႔အနံ႔ကိုရသည္။ မ်ဳိးစစ္ ေၾကာင္သြားရသည္။ တခဏ မွင္သက္သြားသည္။ မိမိအိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္ သုတ္လႊတ္ျခင္း၊ သုတ္ထြက္ျခင္း မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ နန္းမူ….နန္းမူကမ်ား မ်ဳိးစစ္ ေရရာတိက်စြာ ဘာတစ္ခုမွ် စဥ္းစားလုိ႔မရေပ။ တဲေပၚသို႔ ျပန္တက္လိုက္သည္။ နန္းမူက ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲ၊ မ်ဳိးစစ္ နန္းမူ၏ ထဘီေလးကို ေပါင္အရင္းအထိ လွန္တင္လိုက္သည္။ ေစာက္ပတ္အကြဲေလးကို ျမင္ရသည္။ ထိုအကြဲေလးမွ အရည္ တခ်ဳိ႕သည္ ဖင္အကြဲေလးအတုိင္း စိမ့္က်ေနသည္။ မ်ဳိးစစ္ အေျခအေနအျဖစ္မွန္ကို သေဘာေပါက္လိုက္သည္။ ထုိ႔အတူ နန္းမူမ်က္ႏွာေလးအား အံ့ၾသစြာၾကည့္မိသည္။ နန္းမူသည္ မိမိ၏ အရက္ခြက္၌ အိပ္ေဆးကို ႀကိမ္းေသထည့္တိုက္မည္။ ထုိ႔ ေနာက္ သူမ မိမိအိပ္ေဆးေၾကာင့္ လူမွန္းသူမွန္းမသိ အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္တြင္ စိတ္လႈပ္ရွားကာ တက္လုပ္ခဲ့ေပမည္။ မ်ဳိးစစ္ ၿပဳံးမိ သည္။ နန္းမူ၏ လွစ္ေပၚေနေသာ ႏို႔အုံကို မဖုံးတဖုံးေလး ဖုံးထားေသာ ထဘီစကို ဗိုက္သားအထိ ဆြဲခ်လိုက္သည္။ ထဘီ ေလးသည္ ေအာက္စေရာ အေပၚစပါ ဗိုက္သားေပၚ၌ စုတင္သြားၾကသည္။

ႏို႔အုံေလးမ်ားသည္ ေနမထိသျဖင့္ ျဖဴဥႏုရြေန သည္။ ပက္လက္ေလး အိပ္ေနသျဖင့္ တြဲပုံအိေနသည္။ မ်ဳိးစစ္ ဆက္လက္၍ စိတ္မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့ သူသည္ ေသြးသားႏွင့္ တည္ေဆာက္ထားေသာ ပုထုဇဥ္တစ္ေယာက္ျဖစ္သျဖင့္ နန္းမူ၏ ေပါင္ေလးႏွစ္ဖက္ကို ၿဖဲခြဲလိုက္သည္။ ထိုေပါင္ကို ေကြး၍ ေထာင္ေစလိုက္ၿပီး ေစာက္ပတ္အေပါက္ေလးထံသုိ႔ သူ၏ လီးဒစ္ကို ဖိသြင္းခ်လိုက္သည္။ လီးသည္ တစ္ခ်က္တစ္သြားၿပီးမွ ေနာက္တစ္ခ်က္ ဖိသြင္းလိုက္ကာမွ လီးေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းလုံး ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ျပည့္သိပ္က်ပ္တည္းစြာ အဆုံးအထိ ဝင္ ေရာက္သြားေပသည္။ နန္းမူ၏ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားကားေလး ဆန္႔၍ျပန္ထားလိုက္သည္။ သုံးေလးခ်က္ ဖိေဆာင့္သြင္း လိုက္သည္။ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ေစာက္ပတ္အသားႏုႏုေလးကို ဖိပြတ္ တိုးဝင္သြားေလတုိင္း မ်ဳိးစစ္မွာ ေဖာ္မျပႏိုင္ေသာ ခံစားမႈမ်ားစြာကို ခံစားရသည္။ နန္းမူ၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ဆုပ္ကိုင္ ညွစ္ဆုပ္ပြတ္သပ္လိုက္သည္။ ႏူးအိေသာ အထိအေတြ႔ကို လက္ဖ်ားမွတဆင့္ ဦးေႏွာက္က ခံစားရ၏။ ” ဟင္း….အင္း….” မ်ဳိးစစ္ အားပါသြားကာ ေဆာင့္ခ်က္သည္ ျပင္းသြားသျဖင့္ နန္းမူမွာ လႈပ္ရွားလာသည္။ မ်ဳိးစစ္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေန၏။ လီးကို ေစာက္ပတ္ထဲက ျပန္ႏုတ္ရမည္လားဟု ေတြးလိုက္ျပန္သည္။ ထိုအခ်ိန္ နန္းမူမွာ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ တစုံတခုေသာ ခံစားမႈကို ခံစားေနရသျဖင့္ ႏိုးလာခဲ့ရသည္။ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္၏။ ” ဟင္….ကိုမ်ဳိးစစ္….ရွင္…ရွင္…” မ်ဳိးစစ္တစ္ေယာက္ ” ျပြတ္ ” ဟူ၍ ေစာက္ပတ္ထဲမွ လီးကို ဆြဲခၽြတ္ကာ အထိတ္တလန္႔ျဖစ္သြားသည္။

နန္းမူက အျခင္းအရာကို သေဘာေပါက္လိုက္ကာ ၿပဳံးလိုက္ၿပီး မ်ဳိးစစ္၏ လက္ကို လွမ္းဆြဲထားလိုက္သည္။ လီးသည္ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ျပြတ္ကနဲ ျမည္ကာ ကၽြတ္ထြက္သြားသည္။ ” ဟို….ဟို….က်ဳပ္ကို ခြင့္လႊတ္….” နန္းမူက ထပ္မံ၍ ၿပဳံးကာ မ်ဳိးစစ္ကို သူမ၏ ကိုယ္ေပၚသုိ႔ဆြဲယူကာ ဖက္ထားလုိက္သည္။ မ်ဳိးစစ္၏ မ်က္ႏွာက နန္းမူ၏ ႏုိ႔ႏွစ္လုံးေပၚ အပ္ၿပီးက်သြားသည္။ ” ကဲ…ပါ….ကိုမ်ဳိးစစ္ရယ္….ကၽြန္မ ခြင့္ျပဳပါတယ္….ရွင္ အလိုရွိသလို….” မ်ဳိးစစ္တစ္ေယာက္ ဝမ္းသာလုံးဆုိ႔သြားရသည္။ ” တကယ္…တကယ္လား နန္းမူ….က်ဳပ္…က်ဳပ္ကို စိတ္မဆိုးဘူးလား….” ” ဟင္….အင္း….ဆိုးပါဘူး….” နန္းမူသည္ ပါးေလးေဘးသုိ႔ မ်က္ႏွာလႊဲကာ ခ်စ္စဖြယ္ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ မ်ဳိးစစ္မွာ နန္းမူကို တင္းတင္းဖက္ထား ရင္း ” ဝမ္းသာလိုက္တာ….နန္းမူရယ္….ဒါဆို….ကိုယ္တုိ႔ လုပ္ငန္းစမယ္ေနာ္….” မ်ဳိးစစ္သည္ နန္းမူ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ လုပ္ငန္းစပါေလေတာ့၏။ နန္းမူ၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္ျဖင့္ပြတ္ဆြဲႏႈိက္ လိုက္သည္။ ေစာက္ရည္ၾကည္ေလးမ်ားမွာ စိမ့္ဆင္းက်လာသည္။ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားႏုႏုမ်ားမွာ ရာဂေသြးျပည့္လွ်မ္း လာမႈေၾကာင့္ ေဖာင္းကစ္ ႏူးညံ့လာသည္။ လက္ႏွင့္ ေမႊတိုင္း ေမႊတိုင္း စီးပိုင္ပူေႏြးေသာ အေတြ႔ကို ထိထိမိမိႀကီး ခံစားေနရ သည္။ အျပင္သို႔စြန္းထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားပင္ ႏူးညံ့ေဖာင္းၾကြလာသည္။ တင္းတင္း အိအိေႏြးေႏြးရွိန္း ရွိန္းရွိလွ၏။ လီးကို အလြန္အရသာထူးေစေသာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ကေလးမ်ား ႐ႈံ႕ခ်ည္ပြခ်ည္ ၿပဲခ်ည္အာခ်ည္ျဖစ္ေနေတာ့ သည္။ မ်ဳိးစစ္က ထထိုင္လိုက္ၿပီး နန္းမူကို ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းအကြာအေဝး ခ်ဲေစလိုက္သည္။

ဝင္းဝါျပည့္တင္းေသာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံး က ေဖြးေဖြးထင္းထင္းႀကီး ေပၚထြက္လာသည္။ ႏို႔အုံတစ္ခုလုံးကို ယွက္သမ္းထားေသာ အေၾကာမ်ား တဆတ္ဆတ္ခုန္ေန သည္။ ႏို႔သီးေခါင္းေဘးရွိ အညိဳေရာင္သမ္းေနေသာ က်ပ္ျပားဝိုင္းခန္႔ပတ္လည္တဝိုက္မွာ ေဖာင္းစူေနၿပီး ၾကက္သီးဖုေလး ေတြ ထေန၏။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးက ခပ္ေတာင့္ေတာင့္ေလးျဖစ္ေနသည္။ မ်ဳိးစစ္က ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ အထက္ သုိ႔ပင့္ကာ ကုတ္ႏွိမ့္ဆုတ္ေခ်ေပး၏။ နန္းမူ ဖင္ဆုံသားေတြ ဘယ္ညာလႈပ္ရမ္းသြားသည္။ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းက ေဘးသုိ႔ကား၍ ကား၍ သြားတုိင္း ေစာက္ေမႊးအုံမဲမဲအုပ္အုပ္ႀကီးႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ၿပဲၿပဲဟဟႀကီးမွာ ထင္းကနဲ ထင္းကနဲ ေပၚသြားသည္။ မ်ဳိးစစ္ က ႏို႔အုံထြားထြားအိအိႀကီးကို စုကပ္လိုက္ၿပီး သူ႔ႏွာေခါင္းႀကီးျဖင့္ ဘယ္ညာလူးကာ ေမႊ၍ ေမႊ၍ နမ္းလိုက္သည္။ နန္းမူ တစ္ ကိုယ္လုံး ကာမအဆိပ္ေတြ တရိပ္ရိပ္တက္ကာ တဟင္းဟင္း တဟတ္ဟတ္ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ ဒီအခ်ိန္ေရာက္မွ မလိုးဘဲ ပစ္ထားလိုက္လွ်င္ ေသြးပ်က္၍ ႐ူးသြားႏိုင္၏။ မ်ဳိးစစ္က ႏို႔ႏွစ္လုံးကို တစ္လွည့္စီ စို႔ေပးလ်က္ကပင္ နန္းမူ၏ ေပါင္တံေအာက္ သို႔ လက္လွ်ဳိသြင္းကာ သူ၏ လက္ခလယ္ျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ ထိုးသြင္းကာ အသြင္းအထုတ္ခပ္သြက္သြက္ကေလး လုပ္ေပးျပန္သည္။ ” ျဗစ္….ျဗစ္….ျဗစ္….ျဗစ္…..”

” ဖြတ္…ဖြတ္….ျပြတ္….ျဗစ္….” ” အား….အီး….အင္း….အမေလး….အင္း….ဟင္း….အီး…..ရွီး….ကၽြတ္…..ရွီး…..” ” အေမ့….ဟင္း….ဟင္း…..အား…..” ၾကာလွ်င္ နန္းမူတစ္ေယာက္ ကာမေသြးေဖာက္ျပန္၍ လီးတ႐ူးမျဖစ္မည္စိုးသျဖင့္ ႏွဴးဆြကလိျခင္းကို ရပ္နားလိုက္ သည္။ နန္းမူခမ်ာ ပါးစပ္ႀကီးဟလ်က္ အသက္႐ွဴသံေတြ ျမန္ဆန္ျပင္းထန္ကာ မုိ႔ေမာက္ေသာ ႏုိ႔အုံႀကီးေတြက နိမ့္ခ်ီ၊ ျမင့္ခ်ီ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ မ်ဳိးစစ္က မတ္တပ္ရပ္လ်က္ သူ႔ပုဆိုးကို ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ေပါင္ၾကားရွိ လီးႀကီးမွာ အံ့မခန္းပင္ ဒုံးက်ည္ႀကီးတစ္စင္းလို မတ္ေထာင္ေနသည္။ မ်ဳိးစစ္က နန္းမူ၏ ေျခသလုံးကို ပခုံးေပၚသုိ႔ မတင္လိုက္ရာ နန္းမူခါးသည္ အထက္သို႔ေျမွာက္ၾကြလာ၏။ ထိုေျမွာက္ၾကြလာေသာ ခါးတည့္တည့္ေအာက္တြင္ ေခါင္းအုံးတစ္လုံးကို ခုေပးလုိက္သည္။ ၿပီး မွ ေျခသလုံးကို ျပန္ခ်လိုက္ၿပီး ေပါင္ရင္းဘက္ဆီသို႔ ပို႔ကပ္ထားလိုက္သည္။ ဒီေတာ့ နန္းမူေပါင္ၾကားရွိ ေစာက္ဖုတ္ ေဖာင္း ေဖာင္းႀကီးမွာ မို႔ျပဴအာလာသည္။ ေဖာင္းအစ္နီရဲေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားမ်ားသည္ပင္ အားႀကီးလာၿပီျဖစ္ေသာ ရာဂစိတ္ေၾကာင့္ သိသာထင္ရွားစြာ အစ္ထြက္လာပါေတာ့သည္။ မ်ဳိးစစ္က နန္းမူေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားကို ဒူးေထာက္ထုိင္လုိက္ သည္။ တစ္ထြာေလာက္ အကြာအေဝးေနတာေတာင္ သူ႔လီးႀကီးက နန္းမူ ေစာက္ေမႊးအုံအထက္ရွိ ဆီးခုံမို႔မို႔အထက္သုိ႔ ေမး တင္ေနပါသည္။ လီးထိပ္ႏွင့္ အေၾကာစုံ အဖုတ္ကေလးႏွင့္ ေစာက္စိငုတ္ျပဴးျပဴးတုိ႔ မၾကာမၾကာ ပြတ္ထိမိေလရာ ႏွစ္ဦးစလုံး မွာ ပူထူရွိန္းဖိန္း အီဆိမ့္သည္အထိ ေကာင္းသြားၾကသည္။

တသိမ့္သိမ့္ တၿငိမ့္ၿငိမ့္ ေကာင္းလြန္းလွေသာ ကာမအရသာကို ယူတတ္မွရသည္။ မ်ဳိးစစ္က ထိုကဲ့သုိ႔ ပြတ္ေလွ်ာနည္းျဖင့္ အားရေက်နပ္ေအာင္ ေဆာ့ဆြၿပီးေနာက္ သူ႔လီးႀကီးကို လက္ျဖင့္ အသာကိုင္ကာ နန္းမူ၏ ပြင့္အာၿပဲဟေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးထဲသို႔ ဒစ္ထိပ္ဖ်ားျမဳပ္႐ုံ လက္တစ္ဆစ္ခန္႔ ေတ့ ျမဳပ္လိုက္သည္။ လီးသည္ တစ္ရစ္ခ်င္း ဝင္ေရာက္သြားသည္။ ” အင္း….ဟင့္….အေမ့….အင့္….အင္း….အေမ့….ဟား….ဟင္း….အင္း….အင္း….” ” ဖြတ္…ဖြတ္….ပလြတ္….ျပြတ္….ဖြတ္….ပလြတ္…ျဗစ္….” မ်ဳိးစစ္၏ ေဆာင့္ခ်က္က နန္းမူအဖုိ႔ ေျခဖ်ားမွ ဆံဖ်ားတိုင္ေအာင္ ရွိရွိသမွ် ကာမအေၾကာတုိ႔ကို ဖ်င္းကနဲ ဖ်င္းကနဲ မီး ပြင့္ေစပါသည္။ နန္းမူ အသိစိတ္ေတြ လြင့္ထြက္သြားၿပီး ကာမေရယာဥ္ေက်ာသို႔ မူးေမ့စြာ ေမ်ာပါေနပါေတာ့သည္။ စူခၽြန္မုိ႔ တင္းေနေသာ ႏို႔အုံ ရင္အစုံမွာ နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ” အင္း….ဟင့္….ဟင္း…..” ” ျပြတ္….ဘြတ္….ဘြတ္….ဖြတ္….ျပြတ္….” ” ျဗစ္….ဘြတ္…ပလြတ္…ျပြတ္….ဘတ္…..ျပြတ္…ျဗစ္…..” ” အား….ၾကပ္ထုပ္ေနတာပဲ နန္းမူရယ္….ေကာင္းလိုက္တာ….အီး…အား….” ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ ပူထူရွိန္းဖိန္းၿပီး က်ဥ္ထုံလာသည့္ေဝဒနာႏွင့္အတူ အဆမတန္ေသာ ကာမဆႏၵအရသာထူးကို ခံစားလာရျပန္သည္။ ဒီေတာ့ ရွိသမွ်အင္အားကို ထုတ္ညွစ္၍ နန္းမူကလည္း အသည္းအသန္ေကာ့၍ ေကာ့၍ ခံလာသည္။ ” ဖြပ္….ပလြတ္…..ျပြတ္….ျဗစ္….ပလြတ္…ဘြတ္….” ” ဖြပ္….ဖြပ္….ပလြတ္….ဖြပ္….ပလြတ္…ဘြတ္….ျပြတ္….ျဗစ္….”

” အင့္….အား….အီး….အေမ့….ေကာင္းလုိက္တာ….ကိုမ်ဳိးစစ္ရယ္….ကၽြန္မေတာ့ ေသမလားမသိဘူး….ဟင္း….. အင္း….” စိတ္ထသလို ေအာ္ဟစ္လႈပ္ရွားရင္း နန္းမူတစ္ေယာက္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ လႈပ္ရွားရင္း ေကာ့၍ ေကာ့၍ ပစ္ပစ္ခံပါ ေတာ့သည္။ အခ်က္ေပါင္း (၃၀)ေက်ာ္ေလာက္ ေဆာင့္အၿပီးတြင္ ” အီး….အ…အ….အဟင့္….ဟင့္….ရွီး….” ” ျဗစ္….ျဗစ္….အီး….အဟင့္….ဟင့္….အား….အ…..ရွီး….ကၽြတ္….ကၽြတ္…..” နန္းမူတစ္ကိုယ္လုံး ျပင္းထန္စြာ တုန္လႈပ္၍ ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ လီးကို ျပတ္ထြက္မတတ္ ဆုပ္ညွစ္ကာ ေစာက္ရည္မ်ားကို ပန္းလႊတ္လိုက္ေတာ့သည္။ မ်ဳိးစစ္သည္လည္း နန္းမူ ၿပီးသြားၿပီကို သိသျဖင့္ ထိန္းထားေသာ သုတ္ကို နန္းမူ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲရွိ သားအိမ္သို႔တိုင္ေအာင္ ပန္းထုတ္လိုက္သည္။ ေသြးသားအေၾကာမ်ဳိးစုံတို႔မွ ဖ်စ္ညွစ္၍ ကာမသုတ္ အားကို စြန္႔ထုတ္လိုက္ရသည့္အတြက္ အလြန္ပင္ ႏြမ္းဟိုက္ေခြသြားပါေတာ့သည္။ မ်ဳိးစစ္တစ္ေယာက္ နန္းမူ၏ ရင္ဘတ္ေပၚေမွာက္ရက္က်သြားကာ တ႐ွဴး႐ွဴး အသက္ျပင္းျပင္း႐ွဴေနေလေတာ့သည္။ နန္းမူမွာလည္း မ်က္လုံးအစုံကို ေမွးစင္းကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေဘးသုိ႔ပစ္ခ်လိုက္ရပါေတာ့သည္။…ၿပီးပါၿပီ