"ဆရာမ ေကာင္းလားဟင္"

"ဆရာမ ေကာင္းလားဟင္"

"ဟင့္ သြား ဘာေတြလာေမးေနလဲ နားရွက္တယ္"

============

ေက်ာင္းဆင္းေတာ့ ေဆာင္းဦးတေယာက္ ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းခုံေနၿပီ၊ ဘယ္လိုမ်ားျဖစ္လာမလဲေပါ့၊

အတြင္းခံေဘာင္းဘီကိုလည္း ခြၽတ္ၿပီးလြယ္အိပ္ထဲ ထည့္ထားၿပီးၿပီ၊ ပေလကပ္လုံခ်ည္ပါးပါးေလးနဲ႕ လီးထိပ္ပြတ္ၿပီး

သူ႕လီးက မာျခင္လာသျဖင့္ စိတ္ကို မနည္း ေလွ်ာ့ထားရသည္၊ ထုံးစံအတိုင္း ကားမွတ္တိုင္ေရာက္ေတာ့၊ ဆရာမေဒၚေထြးရီ

နဲ႕ ေဆာင္းဦး တို႔ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ စကားတလုံးမွ မေျပာျဖစ္ၾကပဲ ကားအလာကိုေစာင့္ေနၾကရသည္၊ ထုံးစံအတိုင္း

သူတို႔ မွတ္တိုင္မွာ လူအရမ္းအက်ပ္ႀကီးလည္း မဟုတ္၊ အေခ်ာင္ႀကီးလည္း မဟုတ္ ဘတ္စကားေရာက္လာေတာ့

ဆရာမေဒၚေထြးရီကို ေရွ႕မွတက္ခိုင္းၿပီး ေဆာင္းဦးက ေနာက္ကလိုက္သြား၏၊ ဒရိုင္ဘာေနာက္ဘက္ ေနရာေလးတခုတြင္

သူတို႔ ေဘးျခင္းယ်ဥ္ရက္ ရပ္ၿပီးလိုက္ပါလာခဲ့ၾကသည္၊ ထုံးစံအတိုင္း ေနာက္တမွတ္တိုင္မွစၿပီး လူမ်ားမွာ အတက္သာရွိၿပီး

အဆင္းမရွိေတာ့သျဖင့္ တေျဖးေျဖးက်ပ္လာေသာအခါ ေဆာင္းဦးက ဆရာမေဒၚေထြးရီဘက္ကို မသိမသာ မ်က္နာ

လွည့္လာခဲ့သည္၊

ဆရာမ ေဒၚေထြးရီမွာလည္း လူက်ပ္လာသျဖင့္ သူမရဲ႕ ရင္ႏူစ္မႊာကို ကာကြယ္သည့္သေဘာနဲ႕ သူမ ဆလင္းဘက္ကို

ညာဘက္နဲ႕ မ ရင္ဘတ္ေရွ႕တြင္ကာထားၿပီး ဘယ္လက္က အေပၚမွ တန္းကိုကိုင္ထားေလရာ ညာဘက္မွာရွိေသာ

ေဆာင္းဦး၏ ေထာင္မတ္စျပဳေနေသာ လီးႀကီးမွာ သူမညာဘက္ေပါင္တန္ကို ပြတ္မိေနေပေတာ့သည္၊ သူမအဖို႔ေတာ့

ေဆာင္းဦး အေထာက္ခံေနရသည္မွာ ပုံမွန္ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ဒီတခါကေတာ့ ေဆာင္းဦး ရဲ႕

အလိုးတခါခံထားဘူးၿပီးမွ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ျဖစ္ေလရာ၊ ဒီလီးႀကီးငါ့ အဖုတ္ထဲ ဝင္ဘူးပါလား၊ ဆိုတဲ့ အေတြးဝင္လာၿပီး

မ်က္ႏွာမွာ ရွက္ေသြးေတြနဲ႕ ျဖန္းသြားၿပီး ပူထူလာသျဖင့္ ေဆာင္းဦးမျမင္ေအာင္ တဖက္လွည့္ ပစ္လိုက္ေလသည္၊

ဒါေပမဲ့ ေဆာင္းဦးရဲ႕လက္ဖဝါးသူမေပါင္ေပၚေရာက္လာေတာ့ ဆတ္ကနဲျဖစ္သြားၿပီး ေဆာင္းဦးကိုလွည့္ၾကည့္ၿပီး

မ်က္ေမွာင္ကုတ္ျပလိုက္သည္၊ ေဆာင္းဦးမွာဘာမွမသိသလိုနဲ႕ အူတူတူပုံ လုပ္ေနသျဖင့္ ဆရာမေဒၚေထြးရီ

မွာေဆာင္းဦးလက္နဲ႕ေဝးေအာင္ ကိုယ္ကိုတေစာင္းလွည့္လိုက္ေလသည္၊

အဲဒါမွပိုဆိုးသြား၏၊ ေဒၚေထြးရီရဲ႕ ေကာက္ေကာက္စြံ႕စြံ႕ တင္သားႀကီးေတြက မာတင္းစျပဳေနၿပီျဖစ္ေသာ

ေဆာင္းဦး၏လီးႀကီးကို ဖိပြတ္ဆြဲလိုက္သလိုျဖစ္သြားကာ ေဆာင္းဦးလီးႀကီးမွာ အတင္းေထာင္မတ္လာၿပီး ေဒၚေထြးရီ

တင္ႏူစ္လုံးၾကားအတင္းတိုးဝင္ေခြ႕လာေတာ့သည္၊ အခုမွပဲ ဆရာမေဒၚေထြးရီ ခမ်ာေထာင္ေျခာက္ထဲက်ေန

သလိုျဖစ္သြားရ၏၊ ေဆာင္းဦး လက္ဖပါးမွာသူမေပါင္ေပၚမွ လြတ္မသြားသည့္အျပင္ ထမိန္ေခါက္ၾကားေအာက္မွ

ေပါင္ခြဆုံထိပင္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္၊ ဒိေန႕ဝတ္လာေသာ အတြင္းခံပင္တီ ပါးေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးေၾကာင့္ ထမိန္သား

တလြာေပၚမွ ေဆာင္းဦးလက္ဖဝါးမွ အပူေငြ႕ကိုပင္သူမ အဖုတ္ေပၚမွာ ခံစားရေနရ၏၊ေဆာင္းဦး လက္ဖဝါးမွ

သူမအဖုတ္လြတ္ေအာင္ ဖင္ေကာ့လိုက္ရင္လည္း ေဆာင္းဦး၏ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးထိတ္ႀကီးက

သူမဖင္ေပါက္ဝတည့္တည့္ကိုထိုးေထာက္ေနၿပီး ဖင္ကိုေရွ႕ေကာ့လိုက္ရင္လည္း၊ သူမအဖုတ္ကိုေဆာင္းဦးလက္ဖဝါးမွာ

ဝကြက္အပ္လိုက္သလိုျဖစ္သြား၏၊

ေနာက္ဆုံး ဆရာမေဒၚေထြးရီ လက္ေလွ်ာ့ေပးလိုက္ သည့္အခ်ိန္မွာေတာ့ ေဆာင္းဦး၏ လက္ဝါးက ေဒၚေထြးရီ

ရဲ႕အဖုတ္ေပၚမွာ စိတ္ထင္တိုင္း ပြတ္သပ္ ဆုပ္ေျခ ကိုင္တြယ္ေနေပေတ့ရာ ေဒၚေထြးရီ၏ ဒူးမ်ားမွာ မတ္မတ္ရပ္ဖို႔ပင္

အားမရွိေတာ့သလို ေခ်ာင္ခ်ိေနေပေတာ့သည္၊

' လာဆရာမ မွတ္တိုင္ေရာက္ၿပီ '

ဟုဆိုကာေဆာင္းဦးက သူမလက္ကိုဆြဲေခၚကာ ကားေပၚကဆင္းခဲ့ၾကမွပဲ သူမခမ်ာ အသက္ကို ဝဝ႐ူျဖစ္ေတာ့သည္၊ သူမ

ပင္တီတခုလုံး ေစာက္ဖုတ္မွအရည္ေတြနဲ႕ စို႐ြဲလို႔ေပါ့၊ သူမ ကိုယ္တိုင္လည္း စိတ္ညို႔ခံထားရသူလို ကာမစိတ္ေတြမြန္ေနၿပီး

ေဆာင္းဦးလက္ကိုပင္ ဆြဲမျဖဳတ္ပစ္ေတာ့ပဲ လိုက္လာခဲ့မိသည္၊ဆရာမတူမေလး ေကာအိမ္မွာရွိလားဟင္'

'ဟင့္အင္း သူဒီေန႕ မိုးခ်ဳပ္မွ ျပန္ေရာက္မယ္'

ေဆာင္းဦး အဖို႔ အရမ္းကိုေပ်ာ္သြားရသည္၊

အခန္းထဲေ၇ာက္တာနဲ႕ အခန္းတံခါးကိုပိတ္ေသာ့ခတ္ၿပီး ဆရာမေဒၚေထြးရီ ခန္းကိုတန္းသြားၿပီးတံခါးထပ္ပိတ္လိုက္သည္၊

အေတြ႕အႀကဳံသိပ္မရွိေသးလို႔ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္ေနေသာ ဆရာမေဒၚေထြးရီကို ဆြဲဖက္ၿပီး အိပ္ယာေပၚ

လွဲခ်လိဳက္ကာ မ်က္နာေပၚကို အနမ္းမိုးေတြ ေဆြခ်လိဳက္ရင္းက ထမိန္ကို ဘိုက္ေပၚထိဆြဲလန္လိုက္သည္၊ ေနာက္ေတာ့

ပင္တီကိုခက္ခက္ခဲခဲ လက္တဖက္ထည္းနဲ႕ ရေအာင္ခြၽတ္၊ ၿပီးမွ သူ႕လီးႀကီးကို အရည္ေတြနဲ႕ စို႐ြဲေနၿပီျဖစ္ေသာ

အဖုတ္ဝမွာေတ့ ၿပီးဖိသြင္းလိုက္ေလေတာ့သည္၊

ေဖါက္..စြပ္..ႁပြတ္

ျမည္သံေတြနဲ႕ အတူ ေဆာင္းဦးမွာအားရပါးရေဆာင့္ေပးေနမိေတာ့သည္၊

စေနတနဂၤေႏြ ၂ရက္လုံး ေသးေသးက်စ္က်စ္ ေဒၚေလးကို ခ်ေနခဲ့ရၿပီး အခု အေျပာင္းအလဲ တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္

ထြားထြားမို႔မို႔ ႀကီးကို ေဆာ္ေနရသျဖင့္ တမ်ိဳး အရသာထူးေနေပေတာ့ရာ အားကုန္သြန္ေမွာက္ တဖုန္းဖုန္း

ႏူင့္ခ်ေနမိေလသည္၊

ဒီတခါေတာ့ ဆရာမေဒၚေထြးရီလည္း အားက်မခံေတာ့ ၊ ေသာၾကာေန႕ကမွ ပါကင္ဖြင့္ခံလိုက္ရၿပီး ခံစားလိုက္ရသည့္

အရသာက အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ထုံထိုင္းသလိုျဖစ္ေနၿပီး ဘာမွမသိလိုက္ေသာ္လည္း၊ ျပန္စဥ္းစားရင္း စဥ္းစားရင္းနဲ႕

သူမအဖုတ္မွ အရည္ေတြ တ႐ြမ္း႐ြမ္းနဲ႕ ျဖစ္ေနေအာင္ကို စေန၊ တနဂၤေႏြ ႏွစ္ရက္လုံး ႐ြပိုး ထိုးေနခဲ့ရသည္၊

ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႕ ေဆာင္းဦး စလာခဲ့ရင္ အေႏွာက္အယွက္ကင္းေအာင္၊ တူမေလးကို သူ႕သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ စာသြား

ၾကည့္မယ္ဆိုတာကို ၾကည္ၾကည္သာသာ ခြင့္ေပးခဲ့သည္၊

အခုေတာ့ ႏူစ္ေယာက္သား လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကာမဂုဏ္ ေၾကာမွာေမွ်ာခြင့္ရၿပီမို႔ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ပင္ ၊ ကာမ

အရသာကို ခံစားေနေပေတာ့သည္၊ ေဆာင္းဦးက ဖိေဆာင့္လိုက္တိုင္း ဆရာမ ေဒၚေထြးရီက ေအာက္က အားက်မခံ

ဖင္ႀကီးကိုႂကြကာႂကြကာနဲ႕ ျပန္ေကာ့ေကာ့ေပးေနေလသည္၊

" ဖုတ္..ဖြတ္..ဖတ္..ဖတ္.."

" အင္း..အီး..အြန့္..အြန့္.."

သိပ္မၾကာခင္ပဲ ဆရာမေဒၚခင္ေထြးရီမွာ တကိုယ္လုံးေတာင့္တင္းၿပီး ေဆာင္းဦးကို တင္းတင္းႀကီးဖက္ကာ တခ်ီၿပီးသြား

ေတာ့သည္၊ ေဆာင္းဦးကေတာ့ အေတြ႕အႀကဳံမ်ား သူလည္းျဖစ္၊ စေန တနဂၤေႏြ ႏူစ္ရက္ စလုံးလည္း ေဒၚတင္ေလးႏူင့္

အခ်ီေပါင္း မ်ားစြာ ဆြဲထားခဲ့သျဖင့္ မၿပီးနိူင္ေသးဘဲျဖစ္ေနရသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ဆရာမေဒၚေထြးရီက တင္းၾကပ္စြာ

ဖက္ထားသျဖင့္ အလိုက္သင့္ ျပန္ဖက္ထားၿပီး သူ၏မာတင္းေနေသာ လီးႀကီးကို ေဒၚေထြးရီ ေစာက္ေခါင္းထဲ စိမ္ထား

ရင္း ၿငိမ္ေနရသည္၊ သူလည္း အရသာမရွိေတာ့မဟုတ္ပါ ၊ ၿပီးသြားေသာ ေဒၚေထြးရီ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ားက

ရႈံ႕ခ်ည္ ပြခ်ည္ လုပ္ေပးေနတာကို သူ၏မာေက်ာေနေသာလီးႀကီးမွာ အျပည့္အ၀ခံစားေနရေပရာ၊ ၿငိမ္ၿပီး မွိန္းေနမိေလ

သည္၊ ခနအၾကာ ေဒၚေထြးရီ ၿငိမ္က်သြားမွ သူ႕လီးႀကီးကို ေျဖးေျဖးျခင္း အ၀င္အထြက္စလုပ္ေပးေတာ့၏၊

ေဒၚေထြးရီမွာ အခုမွ ၿပီးကာစမို႔ ေအာက္မွ သိပ္မလႈပ္ရွားနိူင္ပဲရွိေလရာ၊ ေဆာင္းဦးက ဆရာမေဒၚေထြးရီ၏ ေပါင္လုံးႀကီး

ႏူစ္လုံးကိုမ သူပုခုံးေပၚထမ္း လိုက္ၿပီး ေဒၚေထြးရီ၏ ခါးက်င္က်င္ေလးကို လက္ႏူစ္ဖက္ျဖင့္ထိန္းၿပီး အားျဖင့္တခ်က္ျခင္း

ေဆာင့္ေပးေနရာ ေဒၚေထြးရီမွာ အားကနဲ ပင္ အသံထြက္ညီးၫူ မိေတာ့၏

" အား ေမာင္ေဆာင္းဦး အင္း အဲလိုေဆာင့္..ေဆာင့္..ရင္ ဆရာမ..နာ..နာတယ္..ကြာ"

ေဆာင္းဦးက အားနာသြားၿပီး အားနဲနဲ ေလွ်ာ့ကာေဆာင့္ေပးေလသည္၊ ခနအၾကာမွာ အရွိန္ရလာေတာ့ ေဒၚေထြးရီ လည္း

ဖင္ႀကီးေကာ့ကာေကာ့ကာႏူင့္ တဟင္းဟင္း ျဖင့္ ဖီးတက္လာၿပီး ေဆာင္းဦးလည္ဂုတ္ကိုလွမ္းဆြဲလာသျဖင့္ ေဆာင္းဦးမွာ

အစတုန္းကအတိုင္းခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ပင္ ျပန္ေဆာင့္ေလေတာ့သည္၊ ဒီတခါေတာ့ ေဒၚေထြးရီ မၿငီးေတာ့ပါ၊

" ဖုတ္..ဖုတ္..ဖြတ္..ဖြတ္...စြတ္..စလြတ္.."

" အီးးးးး..အီးးးးးး...အင်းးးး...အင်းးး...."

ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေဆာင္းဦးလည္း မထိန္းနိူင္ေတာ့ပါ၊ေဒၚေထြးရီ သူ႕ကို ကုတ္ညွစ္ၿပီး ေတာင့္တင္းလာတာနဲ႕ သူ႕လီးႀကီး

ကိုလည္း ေဒၚေထြးရီ အဖုတ္ေခါင္းထဲ အဆုံးထိ ဖိသြင္း ကပ္ထားၿပီး သုတ္ရည္ေတြ တထုတ္ထုတ္ ပစ္လြတ္ပစ္လိုက္ပါ

ေတာ့တယ္၊ေဆာင္းဦးနဲ႕ ေဒၚေထြးရီတို႔ တေယာက္နဲ႕ တေယာက္အိပ္ယာေပၚေထြးဖက္ထားၾကရင္းနဲ႕ အေမာေျဖေနၾကေလသည္၊

" ဆရာမ ေကာင္းလားဟင္ "

" ဟင့္ သြားဘာေတြလာေမး ေနတာလည္း နားရွက္တယ္"

" က်ေနာ္က ေတာ့ လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာ ဆရာမရယ္၊ ဆရာမ ဖင္ႀကီးတုန္တုန္ တုန္တုန္နဲ႕ အတန္းေရွ႕မွာ ေဘာဖ်က္ ေနတာၾကည့္ ရင္းနဲ႕ လိုးျခင္ေနတာ"

" ဟယ္သြား႐ုပ္႐ုပ္ပတ္ပတ္ေတြ ပါးစပ္ကမေျပာနဲ႕ နားရွက္ပါတယ္ဆို၊ သြားထေတာ့ ဟိုကေလးေတြလာေတာ့မယ္"

"က်ေနာ္ ခ်စ္လို႔ မဝေသးဘူး ဆရာမရယ္ ဒီေန႕ သင္မေနပါနဲ႕ေတာ့"

" ဟယ္ မသင္လို႔ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ မဟုတ္တာကို"

" က်ေနာ္ ဟိုေကာင္ေတြလာရင္ေျပာလိုက္မယ္ ဆရာမ ေခါင္းကိုက္ၿပီး ကိုယ္ပူေနလို႔ဒီေန႕မသင္ဘူးလို႔၊ ငါလည္းအိမ္ကလာႀကိဳတာ ေစာင့္ေနတာလို႔၊ ဟိုေကာင္ေတြ ေပ်ာ္ေတာင္သြားအုန္းမယ္"

ဆရာမ ေဒၚေထြးရီနည္းနည္းေတြသြားသည္၊ ေနာက္ေတာ့မွ၊

" ေအးေလ အဲဒါဆိုလဲ မ်က္ႏွာက ပိပိရိရိ ေန ၊ဒီကိစၥလည္း ႏူတ္လုံေနာ္ဒါပဲ"

ေဆာင္းဦး ပုဆိုးေကာက္၀တ္ၿပီး ေနာက္ေဖး မီးဖိုေခ်ာင္တြင္ေသးေပါက္ လီးႀကီးကို ေရေဆး ေၾကာ၊ ေရေသာက္ ၿပီးခ်ိန္

ေလာက္မွာ ၀င္းစိန္နဲ႕႐ူၾကည္တို႔ေရာက္လာၾကသည္၊

ေဆာင္းဦး တံခါး၀ကပင္ထြက္ ခါ ဆရာမေနမေကာင္းလို႔ ဒီေန႕ က်ဴရွင္ ရွိမယ္မဟုတ္ ေၾကာင္း သူလည္းျပန္မလို႔ သူ႕အေဒၚကားလာႀကိဳတာေစာင့္ေနတာျဖစ္ေၾကာင္းေျပာလိုက္တာနဲ႕ လွည့္ျပန္သြားၾက ေတာ့သည္၊

ဝင္းစိန္တို႔ ျပန္ဆင္းသြား ၿပီး ေဆာင္းဦးက တံခါးျပန္ပိတ္ကာဂ်က္ခ်လိဳက္သည္၊

ေဆာင္းဦး ဆရာမအခန္းဘက္သြားမလို႔လွည့္လိုက္ခ်ိန္မွာပဲ ဆရာမေဒၚေထြးရီ သူမအခန္းထဲက ထြက္လာ ၿပီး

ေနာက္ေဖးမီးဖိုေခ်ာင္ဘက္ကို ေလွ်ာက္သြား၏၊ လမ္းမွာဆုံေတာ့ ေဆာင္းဦးကို မခ်ိဳမျခင္ ၿပဳံးနဲ႕ ၿပဳံးၾကည့္ရင္း

ဘိုက္ေခါက္မနာေအာင္လိမ္ဆြဲသြားေလသည္၊ ေဆာင္းဦးက အေနာက္မွ ကပ္လိုက္သြားေသာ္လည္း ဆရာမ

ေဒၚေထြးရီက ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီး အတြင္းက ဂလန႔္ခ်လိဳက္သျဖင့္ ေယာင္လည္လည္နဲ႕၊ ထမင္းစားပြဲေပၚက

ယင္ကာအုပ္စေလာင္းကို ဖယ္ၿပီးဘာမ်ားနိူက္စားစရာရွိမလည္းဟုစပ္စုလိုက္ေလသည္၊ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွေရသံသဲ့သဲ့

ၾကားေနရသျဖင့္ ဆရာမေဒၚေထြးရီ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေနမွာေပါ့ ဟုေတြးရင္း ပုဂံတလုံးထဲက ငါးေျခာက္ဖုတ္ဆီဆမ္း

နိူက္ၿပီး ပါးစပ္ထဲေကာက္ထည့္ဝါးလိုက္၏၊ အင္းးး ေကာင္းလိုက္တာ ဆားေပါ့ေလးဟုေတြးလိုက္ရင္း လက္တဖက္က

ယင္ကာစေလာင္းဖုံးမရက္ တဖက္က ငါးေျခာက္ဖုတ္ ထပ္နိူက္ေနတုန္း ဆရာမေဒၚေထြးရီ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက

ထြက္လာသည္၊

..ဟဲ့ေကာင္ေလး .. ဘိုက္ဆာေနၿပီလား..

..အင္း နဲနဲ ဆာသလိုပဲ ငါးေျခာက္ေလးက လည္း ဆားေပါ့ေလးေနာ္..

..ေရာ့ေရာ့ ထမင္းပူပူေလးနဲ႕ စားလိုက္..ငါၾကက္ဥေက်ာ္လိုက္မယ္..

ေဆာင္းဦးလည္း ဘိုက္ဆာဆာနဲ႕မို႔ ျငင္းမေနေတာ့ပါ၊ ဆရာမေဒၚေထြးရီ ခူးထည့္ေပးလိုက္ေသာ ထမင္းပူပူေလးမွာ

ငါးရံေျခာက္ဖုတ္ေလး ျမဳတ္ၿပီးစားေနေလသည္၊ ေနာက္ေတာ့ဆရာမေဒၚေထြးရီ ေက်ာ္ေပးေသာ ၾကက္ဥႏူစ္လုံးလည္း

အားရပါးရတီးလိုက္၏၊ ဆရာမေဒၚေထြးရီလည္း ဆာသလိုျဖစ္လာတာနဲ႕ တခါထဲ ၀င္စားလိုက္ေတာ့သည္၊

" ခါတိုင္း အခုအခ်ိန္ ဆို ငါမဆာတတ္ပါဘူး ဟယ္ နင္စားေနတာၾကည့္ၿပီး ငါလည္း ဘိုက္ဆာလာတယ္"

ဆရာမေဒၚေထြးရီက စားေနရင္းေဆာင္းဦး ကိုလွမ္းေျပာလိုက္သည္၊ ေဆာင္းဦးက ၿပဳံးစိစိႏူင့္၊

" ခါတိုင္း ဒီလို လႈပ္လႈပ္ရွားရွားမွမလုပ္တာ ကိုးဆရာမရဲ႕"

" ေခြးေကာင္ ေလး နာမယ္ နင္ေတာ့"

ဆရာမေဒၚေထြးရီ မွာ မ်က္ႏွာနီျမန္းသြားၿပီး ရွက္ရွက္နဲ႕ ထမင္းငုံ႕စားေနေတာ့သည္၊

ထမင္း၀ သြားေတာ့ ေဆာင္းဦး နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေနာက္တနာရီနီးပါး အခ်ိန္ရေသးသည္၊ လီးကလည္း ေနာက္

တခါတိုက္ပြဲ၀င္ဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနၿပီ၊ ေဆာင္းဦး က ပန္းကန္ေဆးေနေသာ ဆရာမေဒၚေထြးရီကို အေနာက္မွၾကည့္လိုက္၏

ေဒၚေထြးရီ မွာအေပၚက အင္းက်ီအျဖဴရင္ဖုန္းကို မလဲရေသးေသာ္လည္း အိပ္ေနရင္း ထမိန္ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ပါးပါး လဲ

၀တ္ထားသည္ကို သတိုထားမိလိုက္သည္၊ ေအာက္ကဘာမွမ၀တ္ထားလို႔ ထင္သည္၊ တင္သားလုံးႀကီးမ်ားမွာ ထမိန္နဲ႕

ကပ္ၿပီး လႈပ္ရွားလိုက္တိုင္း တုံတုံ တုံတုံ ျဖစ္ေနတာေတြကေနရသည္၊ ေဆာင္းဦးက အေနာက္သို႔ သြားကပ္ရပ္လိုက္ၿပီး

တင္ပါးဆုံ ႀကီးကိုလက္ဖဝါးျဖင့္ ပြတ္ေပးရင္း ဆုပ္ညွစ္ လိုက္သည္၊ ေဒၚေထြးရီက ေဆာင္းဦးကို တေတာင္ဆစ္ႏူင့္ တြက္

လိုက္ၿပီး..

" ေဟး ေတာ္ၿပီေလ ကြာ လက္က ညိမ္ညိမ္ေန စမ္း"

" ဆရာမက လည္း ခနေနရင္ က်ေနာ္ အိမ္ျပန္ရေတာ့မွာကို အခ်ိန္ရတုန္းေလးေလ"

" ဘာျဖစ္လဲ ျပန္မဲ့ ဟာျပန္ေပါ့ အခုနေတာင္ ႏူစ္ခါႀကီးေတာင္...ေတာ္ၿပီ"

ေဆာင္းဦးက ဆရာမေဒၚေထြးရီ တင္ပဆုံႀကီးေတြကို ပြတ္သတ္ဆုပ္ႏွယ္ေနရင္းက သူမခါးေလးကိုပါဆြဲယူၿပီး သိုင္းဖက္

လိုက္သည္၊ ၿပီးေတာ့ ခုခံအားနည္းစ ျပဳေနၿပီျဖစ္ေသာ ေဒၚေထြးရီကို သူမအခန္းရွိရာကို ဆြဲေခၚလာခဲ့ေတာ့သည္၊ဒီတခါေတာ့ ေဆာင္းဦး က အခ်ိန္ယူကာ ေျဖးေျဖး ျခင္းလႈပ္ရွားေတာ့ သည္၊ ဆရာမေဒၚေထြးရီ တကိုယ္လုံးကို ေထြးဖက္၊

မ်က္ႏွာ လည္တိုင္ အႏွံ႕ နမ္းရႈံ႕ရင္းမွ ရင္ဖုံးအိန္းက်ီ ကို စၿပီးခြၽတ္သည္၊ ေနာက္ေတာ့ ဘရာဇီယာ ထမိန္ အဆင့္ဆင့္ျဖင့္

သူေရာ ဆရာမေဒၚေထြးရီပါ ႏူစ္ေယာက္စလုံး ကိုယ္လုံးတီးျဖစ္ကုန္ၾကရၿပီး ကုတင္ေပၚ ထပ္လွ်က္က်သြားရေတာ့၏၊

ေဆာင္းဦးက ကြၽဲေကာသီး တျခမ္းျဖတ္ၿပီး ေမွာက္တင္ထားတာနဲ႕ သ႑န္တူေသာ ဆရာမေဒၚေထြးရီရဲ႕ နိူ႕ႀကီးႏူစ္လုံးကို

လက္ႏူစ္ဖက္နဲ႕ ဆုပ္ေခ်ရင္းက အားရပါးရ ကုန္းစုပ္ေနရာ၊ နိူ႕တတခါမွ အစို႔ မခံဘူးေသာ အပ်ိဳႀကီး ဆရာမေဒၚေထြးရီခင္ဗ်ာ

လူးလူးလိမ့္လိမ့္ျဖင့္ အေတာ္ ကို အရသာေတြ႕ေနရေပေတာ့သည္၊

ေဆာင္းဦးက ေဒၚေထြးရီ ေပါင္ႏူစ္လုံးကို ခြဲလိုက္ၿပီး ေရေဆးထားလို႔ သန႔္ရွင္းေနေသာ အဖုတ္ႀကီးကို ငုံနမ္းလိုက္ေလသည္၊

အို႔ ေဆာင္းဦး ဘာလုပ္တာလဲ

ဆရာမေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးမလို႔ပါ

ေဒၚေထြးရီ အဖုတ္ႀကီးမွာ အေမႊးနက္နက္ မ်ားမထူမပါး ဖုန္းအုပ္ေနသျဖင့္ လက္ျဖင့္ အဖုတ္ႏူတ္ခမ္း တဖက္တခ်က္ကို

အသာဖယ္ကာ၊ရွင္းလိုက္ရသည္၊

..အိုကြာ..ဟင္းးး...အို႔ ေမာင္ေဆာင္းဦးးးးးးးးးးးးးး

ေဆာင္းဦး၏ အေတြ႕အႀကဳံ မ်ားေနၿပီ ျဖစ္ေသာ လွ်ာက ဆရာမေဒၚေထြးရီ အဖုတ္ႏူတ္ခမ္းမ်ားကို ပြတ္သပ္ရင္းက လွ်ာထိတ္ကေလးျဖင့္ ေျမပဲေစ့ေလးကို ထိတို႔ ကစားေပးေနရာ

ေဒၚေထြးရီခမ်ာ တလူးလူးလြန႔္လြန႔္ျဖင့္၊ ေနာက္ေတာ့ ေဆာင္းဦး ကလွ်ာကိုမာေတာင့္ေတာင့္လုပ္ၿပီး အဖုတ္ေခါင္းတြင္း ဝင္သေလာက္ သြင္းေလေတာ့ ႏူးညံ့ ပူေႏြးေနသည့္

လွ်ာေလး၏ အထိအေတြ႕က ေဒၚေထြးရီ၏ အဖုတ္တြင္း ထူးျခားလွသည့္ ခံစားမႈကို ျဖစ္ေစေလရာ ေဒၚေထြးရီခမ်ာ အသံထြက္ ေအာ္ၿငီးရင္း က ေဆာင္းဦး၏ ဆံပင္မ်ားကိုပင္

ဆုပ္ဖြဆြဲ ကိုင္မိေလေတာ့သည္၊

ေဆာင္းဦး မွာ ကိုယ့္ အႀကံနဲ႕ ကိုယ္မို႔ ဆရာမ ေဒၚေထြးရီ တလူးလူးတလိမ့္လိမ့္ ေကာ့ပ်ံ ေနရာမွ တကိုယ္လုံးေတာင့္တင္းၿပီး ၿပီးသြားသည္ အထိ လွ်ာအေညွာင္းခံကာ

လုပ္ေပးလိုက္ ေလသည္၊ ၿပီးမွ ဆရာမေဒၚေထြးရီ ေဘးတြင္ လွဲေလ်ာင္းရင္း အသက္ျပင္းျပင္း႐ူကာ နားေနလိုက္သည္၊

ေဒၚေထြးရီက ေဆာင္းဦးမ်က္ႏွာ ကို သူမလက္ဖဝါးျဖင့္ ၾကင္နာစြာ ပြတ္သပ္ေပးရင္းက

..ေမားသြားၿပီလား ေမာင္ေဆာင္းဦး..မင္းဒီအ႐ြယ္ေလးနဲ႕ အတတ္မ်ိဳးစုံလွေခ်လားကြယ္...ေမာသြားၿပီလား..နားေတာ့ေနာ္..

..ဆရာမကို ခ်စ္တာကိုး လို႔ အဲဒါေၾကာင့္ ဆရာမေကာင္းေအာင္လုပ္ေပး တာပါ၊...

..ဆရာမကလည္း မင္းကိုခ်စ္ပါတယ္ကြာ..မင္းက ဆရာမရဲ႕ ပထမဆုံး ေတြ႕ႀကဳံဖူးတဲ့ ေယာက္က်ားေလးပါပဲ..ဒါေပမဲ့ မင္းႏူတ္လုံရမယ္ေနာ္..အဲဒါေပါက္ၾကားၿပီး

သတင္းျပန႔္ သြားရင္ေတာ့ ဆရာမ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ပဲသတ္ေသလိုက္ေတာ့ မယ္..လူၾကားထဲမွာ ဒီမ်က္ႏွာ မျပရဲေတာ့ဘူး..

ေဆာင္းဦးက ဆရာမေဒၚေထြးရီ ၏စိုးရိမ္စိတ္ႏူင့္ အရွက္ႀကီးတာ ၾကားလိုက္ရေတာ့ နဲနဲ ေတာ့ လန႔္သြား၏၊ ဒါေပမဲ့ ငါလည္း ဘယ္သူ႕မွ ေရွာက္ေျပာမွာမွ မဟုတ္တာေလ

လို႔ ေတြးၿပီးကိုလိုျခင္တာ ေတာင္းဖို႔ စကားစလိုက္သည္၊

..က်ေနာ္လည္း အဲဒီေလာက္ေတာ့ နားလည္ ပါတယ္ ဆရာမရယ္..ဘာမွ မစိုးရိမ္ပါနဲ႕..ဆရာမ က်ေနာ့္ ကိုခ်စ္ရင္တခုလုပ္ေပးပါလား..

..ဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ ကြာ..

..ဟိုေလ..အခုနက က်ေနာ္ ဆရာမကိုလုပ္ေပးသလိုမ်ိဳးေလ..

.. ဟင့္အင္းကြာ.. ငါမွ မလုပ္တတ္တာ..ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဟို..ဟို..

..ဟင္..ဆရာမကလည္း ခ်စ္တယ္လည္းဆိုေသးတယ္..က်ေနာ္က်ေတာ့ လုပ္ေပးရတယ္..အင္းေလ မလုပ္ေပးျခင္လဲ ေနပါ..

..ေအာင္မယ္..ကိုပို..သြား..လုပ္ေပးပါ့မယ္..ဒီက မလုပ္တတ္လို႔ပါဆို..တခါထဲ ..ကဲေျပာ ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲ..

ဆရာမ ေဒၚေထြးရီက ေျပာေျပာဆိုဆို ႏူင့္ အိပ္ယာေပၚ ထထိုင္လိုက္ၿပီး မတ္မတ္ေထာင္ ေနေသာ ေဆာင္းဦး၏လိင္တန္ ႀကီးကို ၿပဳံးစိစိနဲ႕ ၾကည့္လိုက္ရင္း

..ဟင့္..သူ႕ဟာႀကီးက လည္း ေထာင္ေနတာပဲ..ခြီ..

ရွက္အန္းအန္း ဆရာမ ရဲ႕လက္ကို ေဆာင္းဦးက ဆြဲယူလိုက္ၿပီး သူလိင္တန္ႀကီးေပၚ တင္ေပးလိုက္သည္၊

..အိ.ေႏြးေႏြးႀကီးေနာ္..

ေဒၚေထြးရီ တေယာက္ နဲနဲ ရဲတင္းလာၿပီး စိတ္ဝင္တစား ပြတ္သပ္ၾကည့္ေနေတာ့ ေဆာင္းဦး လိင္တန္ၿပီးမွာ ပိုၿပီးမာတင္းလာ၏၊

..ဆရာမ လုပ္ေလ ထိပ္ဖူးကို သၾကားလုံးစုပ္ သလိုငုံစုပ္ေပး ၿပီးေတာ့ အတန္နဲ႕ ဥ ကို ရက္ေပးေလ..

ေဆာင္းဦး ကေျပာလည္းေျပာ ဆရာမရဲ႕ လည္ဂုတ္ကေလးကို သူမဆံပင္ဖါးလ်ား ေအာက္မွ ဆြဲယူ ဖိခ်ေပးလိုက္ေတာ့ ေဒၚေထြးရီ ရဲ႕ ႏူတ္ခမ္းအစုံက

ပြင့္အာသြားၿပီး ေဆာင္းဦး ရဲ႕ ဒစ္ဖူးကို ငုံမိသြားေလသည္၊ ေနာက္ေတာ့ ေဆာင္းဦးေျပာတဲ့ အတိုင္း ကေလး ေလာ္လီေပါ့ စုပ္သလို တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေလရာ

ေဆာင္းဦးမွာ အီစိမ့္ေနေအာင္ ခံစားရေလသည္၊ ခနၾကာေတာ့ ေဆာင္းဦးက သူ႕ဖင္ကို ႂကြႂကြေပးၿပီး ေဒၚေထြးရီ ပါးစပ္ကို ေျဖးေျဖးျခင္း စေညွာင့္ေလရာ

ေဒၚေထြးရီ မွာ သူငါ့ အဖုတ္ကို လုပ္သလို ငါ့ပါးစပ္ကိုလုပ္ေနတာပါလားဟု၊ စအထာေပါက္လာေတာ့သည္၊ တခ်က္တခ်က္ ေညွာင့္လိုက္ေတာ့ ေဆာင္းဦး

၏လိင္တန္ထိတ္ဖူးႀကီးက သူမ၏ အာေဂါင္ကိုထိုးထိုးမိသြားရာ ေအာ့ကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြား၍ သူမလက္ျဖင့္ ေဆာင္းဦး ဆီးခုံကို တြန္းတြန္း ၿပီး တားထားရ၏၊

ဆရာမ ေဒၚေထြးရီ ၏ မလုပ္တတ္ လုပ္တတ္ ႏူင့္ တအားစုပ္ေနမႈ က ေဆာင္းဦး ကို အရမ္းေကာင္း ေစသျဖင့္ ေဆာင္းဦးမွာ စိတ္မထိန္းနိူင္ေတာ့ပဲ ေဒၚေထြးရီ ေခါင္းကို

လက္ႏူစ္ဖက္ႏူင့္ ထိန္းကိုင္ထားၿပီး ဖင္ကိုေကာ့ေကာ့ ေညွာင့္ေလေတာ့ရာ မၾကာမီမွာပဲ လီးထိပ္မွာ ယားလာကာ သုတ္ရည္မ်ား တႁပြတ္ႁပြတ္ ပန္းထြက္သြားေလေတာ့သည္၊

ေဒၚေထြးရီမွာ ကုန္းထဖို႔ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း သူမေခါင္းကို ေဆာင္းဦးက လက္ႏူစ္ဘက္ျဖင့္ ဖိထားသျဖင့္ သူမအာေဂါင္ထဲ ပန္းထြက္လာသည့္ သုတ္ရည္မ်ားကို မ်ိဳခ်ျပစ္လိုက္ရေလသည္။

ၿပီးပါၿပီ။

မူရင္း post ပိုင္ရွင္အား Credit ေပးပါသည္။

Image may contain: 1 person, standing and outdoor