Skip to main content

“ ဟန္ေဆာင္ကာမူပို “

“ ဟန္ေဆာင္ကာမူပို “




အိမ္တြင္ မမ မရွိတုန္း ေအးလြင္ သူ႕ရည္းစား ငယ္ငယ္ကို စကားေျပာခ်င္၍ဟု အေၾကာင္းျပကာအိမ္သို႔ေခၚလာခဲ့သည္။အခုေတာ့သူအိပ္ေသာအခန္းထဲတြင္……ေအးလြင္က လီးကို အၿငိမ္မေနဘဲ ဝင္သေလာက္ လီးတဝက္ေလာက္နဲ႕ပဲ သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္လုပ္ေပးေနေတာ့ငယ္ငယ္က ေအာက္ကေန
ေကာ့ေကာ့ေပးေနသည္။ဒီလိုသြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္နဲ႕လုပ္ေနရင္း ေအးလြင္က သူ႕နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ခပ္နာနာဆုပ္ကိုင္ၿပီး က်န္တဲ့ လီးကို ေဆာင့္ၿပီး အရွိန္ျဖင့္
သြင္းလိုက္သည္။
“ျဗစ္……ျဗစ္……ဒုတ္……”
“အမေလး……အမေလး……နာလိုက္တာ……အကုရိ ဲ႖…နာလိုက္တာ……
က်မဟာေလးေတာ့စုတ္သြားပါၿပီ……ကြၽတ္…ကြၽတ္……ကြၽတ္……နာလိုက္တာေနာ္……”
ၿငီးလည္းၿငီး ငယ္ငယ္က သူ႕ေပါင္လုံးႀကီးေတြကို ကားနိုင္သေလာက္ ကားေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။ သူမရဲ႖ေခါင္းက လည္း ရမ္းေနေတာ့ ဂုတ္ဝဲဆံပင္ေလးက ဖြာလန္ႀကဲေနပါသည္။
“အကိုရယ္…ဒီေလာက္ၾကမ္းရသလား……ဒီလို ေဆာင့္ထိုးလိုက္တာ ငယ္ငယ္ နာမယ္ဆိုတာမသိဘူးလား……ဟင္း....ဟင္း…ကြၽတ္…ကြၽတ္…ကြၽတ္……”
ငယ္ငယ္က သူ႕လက္ေမာင္းႀကီးကို လက္သီးဆုပ္ေလးျဖင့္ ထုထုၿပီးေျပာသည္။
“နာတာက ခဏပါကြယ္……ေနာက္ေတာ့ ေကာင္းလာမွာပါ……”
ေျပာေနရင္း ေအးလြင္က ေျဖးေျဖးခ်င္း ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္။ အခ်က္ (၂၀) ေလာက္ လိုးၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့ငယ္ငယ္က နာတာေတြကိုေမ့ၿပီး မ်က္လုံးေလးေတြ ေမွးထားရင္းက ေကာ့ေကာ့ ေပးပါေတာ့တယ္။
“ပလြတ္…ဖြတ္…ဒုတ္…အား…ျဗစ္…ဇြတ္…ပလြတ္…ျဗစ္…အင္း…
ဟင္း…ဟင္း…”
ေအးလြင္က နို႔သီးေလးေတြကို တစ္လုံးၿပီးတစ္လုံး စု႔ိလိုက္၊ ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္ယူလိုက္နဲ႕ ခပ္ေျဖးေျဖးပဲေဆာင့္လိုးေပးသည္။
“ျဗစ္……ျဗစ္……ပလြတ္…ဖြတ္…ႁပြတ္……”
မၾကာခင္မွာပင္ငယ္ငယ္ကအရသာေတြ႕၍လာသည္။အရသာေတြ႕လာၿပီ
ဆိုေတာ့ ေျဖးေျဖးခ်င္းလိုးေနေသာေအးလြင္ကို အားမရနိုင္ျဖစ္လာသည္။
“ျဗစ္…ပလြတ္…ဖြတ္…ဖြတ္…ေကာင္း…ေကာင္းလိုက္တာ…အကိုရယ္
…ေဆာင့္ပါေတာ့…နာနာသာ…ေဆာင့္ပါ…အ…ဟင္း…ဟင္း…”
ငယ္ငယ္က ဒီလို မခ်ိမဆန႔္ ေလသံေလးနဲ႕ ေျပာလိုက္ေတာ့ ေအးလြင္က အႀကိဳက္ေတြ႕သြားၿပီးစိတ္တိုင္းက်ေဆာင့္လိုးပါ ေတာ့သည္။
“ပလြတ္…ဒုတ္…ျဗစ္…ျဗစ္…အား…အင္း…ဖြတ္…ဒုတ္…အား…ဟား…အမေလး…ကိုရယ္…က်မနို႔ေတြကိုစို႔ေပးပါလား…အင္း…ဟင္း…အား…အင္း
…ေကာင္းလိုက္တာေနာ္...”
ငယ္ငယ္ကလည္း အေပးေကာင္း ေအးလြင္ကလည္း အလိုးေကာင္းနဲ႕ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ ျဖစ္ေနၾကသည္။လီးကိုထုတ္လိုက္တိုင္းငယ္ငယ္၏
ေစာက္ပတ္ေလးက ကပ္ကပ္ပါလာကာ ေအးလြင္ အရသာေတြ႕လွသည္။
ငယ္ငယ္၏ ကိုယ္လုံးေလးက က်စ္က်စ္လစ္လစ္ႏွင့္ ဘယ္ေနရာကိုင္လိုက္ ကိုင္လိုက္မာတင္းေနေတာ့ကိုင္ရတာလည္း ေကာင္းေနသလို ေစာက္ပတ္ေလးကလည္း က်ဥ္းက်ဥ္းေလးဆိုေတာ့ လိုးရတာ ေကာင္းလွၿပီးအရသာရွိလွသည္။
ေဆာင့္လိုးလိုက္တိုင္း ေအာက္ကေနေကာ့ေကာ့ေပးေနေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အရသာေတြ႕ေနရေလသည္။မၾကာခင္မွာပဲ ငယ္ငယ္ရဲ႖ ေစာက္ပတ္ထဲက အရည္ၾကည္ေတြက ႐ႊဲသထက္ ႐ႊဲလာၿပီး မ်ားသထက္မ်ားလာသည္။ ငယ္ငယ္၏ မ်က္ႏွာေလးက ရႈ႖ံတြတြေလးျဖစ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ
လည္ေခ်ာင္းထဲက ဟပ္ကနဲ ဟပ္ကနဲ အသံေလးေတြ စည္းခ်က္က်က် ထြက္လာေတာ့ မၾကာခင္ငယ္ငယ္ၿပီးေတာ့မည္ကို သိလိုက္သည္။ သူမ တင္မဟုတ္ ေအးလြင္လည္း ၿပီးခ်င္လာသည္။
“ပလြတ္…ဖြတ္…ပလြတ္…ဖြတ္…အား…ေကာင္းလိုက္တာ…အကိုရဲ႖…အား…အင္း…”
ငယ္ငယ့္ တကိုယ္လုံး ရမ္းခါၿပီး ၿငိမ္က်သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ေအးလြင္က လီးကို တအားထိုးစိုက္ခ်လိဳက္ၿပီးသုတ္ရည္ေတြကို ပန္းထည့္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ခဏၾကာမွိန္းေနၿပီးမွ ေအးလြင္ကငယ္ငယ္ ေဘးကိုေျခပစ္လက္ပစ္လွဲခ်
လိုက္ေတာ့ငယ္ငယ္က ေအးလြင္ကိုအတင္းလွမ္းဖက္လိုက္ေတာ့သည္။
ေအးလြင္ကငယ္ငယ့္ကို ပါကင္ဖြင့္လိုက္ရသည္ဆိုေသာ အသိျဖင့္ ၾကည္ႏူးစြာ ပီတိေတြျဖာလွ်က္ ငယ္ငယ္၏ကိုယ္လုံးေလးကို သူ႕ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းကာ ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးေလး နမ္းလိုက္ေတာ့သည္။
“ေကာင္းရဲ႖လား……ငယ္ငယ္…အားရတယ္ေနာ္…”
ငယ္ငယ္က ရွက္ကိုးရွက္ကန္းေလးျဖင့္ သူမ မ်က္ႏွာေလးကို ေအးလြင္၏ ရင္ခြင္ထဲ ဝွက္၍ ထားလိုက္သည္။
“ေျပာပါ ငယ္ငယ္ရဲ႖…အကို လိုးတာ ေကာင္းရဲ႖လား…ငယ္ငယ္ အားရရဲ႖လား…”
“ရွက္စရာႀကီး အကိုရယ္…ငယ္ငယ္ မေျပာပါရေစနဲ႕…”
“ဟင့္အင္း……ေျပာရမယ္…”
“အကိုကလဲ…”
“ေျပာေလကြာ…”
“ဟြန္း… ဒီေလာက္ သိခ်င္ၾကားခ်င္ေနရင္လည္း ေျပာျပမယ္… ေကာင္းတယ္… သိပ္ေကာင္းတယ္…အကို႔လီးႀကီးကငယ္ငယ့္ ေစာက္ပတ္ထဲတင္မဟုတ္ဘူး…အူထဲ အသဲထဲေတာင္ ဝင္တယ္လို႔ထင္ရတယ္…ကိုင္း…ေက်နပ္ၿပီလား…”
ေအးလြင္က ေခါင္းၿငိမ့္ျပၿပီး ငယ္ငယ္၏ နဖူးေလးကို နမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူ႕လက္ေတြက ငယ္ငယ္၏နို႔ႏွစ္လုံးကို ေဆာ့ကစား၍ ေနသည္။ ေအးလြင္၏ လီးႀကီးက တေျဖးေျဖး ျပန္၍မာလာသည္။
“ငယ္ငယ္…အကို႔ လီးကို စုပ္ေပးပါလား…”
“ဟာ…ကြာ…”
ေၾကာက္ေၾကာက္႐ြ႖ံ႐ြ႖ံေလး ေျပာရင္းကလီးႀကီးကိုငယ္ငယ္လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ သူမ ၾကည့္လိုက္ကာမွလီးႀကီးက ဆတ္ကနဲ အေထာင္ႏွင့္ႀကဳံသြားသည္။ ငယ္ငယ္ ၾကက္သီးထသြားသည္။
“ထကြာ…ငယ္ငယ္ ကလဲ…”
“ဟာကြာ…အကို ကလဲ…”
မထခ်င္ ထခ်င္ ပုံစံမ်ိဳးေလးႏွင့္ ငယ္ငယ္က ေအးလြင္ လွဲေနရာေဘးတြင္ ထိုင္လိုက္ၿပီး ေျခရင္းမွ သူမ၏ထဘီကို လွမ္းဆြဲကာ ေအးလြင္ လီးကို ေပါင္ၿခံေတြပါမက်န္ေအာင္ သုတ္ေပးသည္။ ထိုသို႔ ငယ္ငယ္က
သုတ္ေပးေနစဥ္တြင္ ေအးလြင္၏ လက္က ငယ္ငယ္၏ နို႔ႏွစ္လုံးကို လွမ္းဆြဲၿပီး ဆုပ္နယ္ေပးသည္။နို႔သီးနီနီေလးေတြကို ေခ်ေပးသည္။ ငယ္ငယ္ကလည္း လီးကို လက္နဲ႕ကိုင္ၿပီး သုတ္ေပးေနေတာ့ လီးကမာသထက္ မာလာေလသည္။
ငယ္ငယ္ကေတာ့ ေပက်ံေနတာေတြကို သုတ္ၿပီးသြားေပမယ့္ အိပ္ယာေပၚမွာ လက္ေလးတဖက္ေထာက္ထိုင္ၿပီးေထာင္ထေနေသာ လီးႀကီးကို စိုက္ၿပီးၾကည့္ေနသည္။ ၿပီးမွ တေျဖးေျဖးငုံ႕သြားၿပီး စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ပုံျဖင့္
ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းခ်ကာ လီးထိပ္ႀကီးကို နမ္းလိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ စုပ္လိုက္သည္။ ေအးလြင္ ဆတ္ကနဲေကာ့တက္သြားသည္။ ငယ္ငယ္က ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးကို လက္ေလးတဖက္ျဖင့္ကိုင္ၿပီး
လီးထိပ္ဖူးႀကီးကိုသာ တႁပြတ္ႁပြတ္ စုပ္ေပးေနသည္။ ေအးလြင္ အရသာေတြ႕ကာ ဇိမ္ရွိေနသည္။ ေအးလြင္ကငယ္ငယ့္အား သူ႕လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးကို ပါးစပ္ထဲသြင္းၿပီး စုပ္ခိုင္းမယ္ ႀကံလိုက္ေပမယ့္ ငယ္ငယ္လိုအပ်ိဳစင္ေလးတစ္ေယာက္ကဒီေလာက္လုပ္ေပးရင္
ေတာ္ေလာက္ပါၿပီဟု သူ႕စိတ္ကို သူ ေျဖသိမ့္သည္။
ငယ္ငယ္ကေတာ့ လီးထိပ္ဖူးႀကီးကို စုပ္လိုက္ ငုံလိုက္ နမ္းလိုက္ျဖင့္ စိတ္ပါလက္ပါ လုပ္ေနသည္။ လီးႀကီးကအေၾကာ အၿပိဳင္းၿပိဳင္းထကာ မာသထက္ မာလာ႐ုံမွ်မက ထိပ္ဖူးႀကီးကလည္း မတရားႀကီး ေဖါင္းတင္း၍
ကားလာသည္။ မၾကာခင္မွာပဲ ေအးလြင္ တစ္ေယာက္ ၿပီးခ်င္စိတ္ေတြေပါက္လာသည္။
“ငယ္ငယ္…အကိုၿပီးခ်င္လာၿပီ…ေတာ္ေတာ့ကြာ…”
ငယ္ငယ္က ခ်က္ခ်င္းလီးကို ပါးစပ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္သည္။ ဒါေပမယ့္ မေက်နပ္ပုံျဖင့္ မခ်င့္မရဲေလးၾကည့္၍ ေနေသးသည္။
“ငယ္…အေပၚကေနလုပ္ေပးပါလား…”
“အကိုကလဲကြာ…ငယ္ မွ မလုပ္တတ္တာ…ဟာ”
“ငယ္ကလဲကြာ…အကိုေျပာျပမွာေပါ့…အကို႔ေပၚခြတက္လိုက္ၿပီး ဖင္ကိုႂကြၿပီး…တေျဖးေျဖးသြင္းယူေပါ့…”
“ရွက္စရာႀကီး အကိုရယ္…”
“ငယ္ကလဲကြာ…ကို႔ကိုမခ်စ္ဖူးလား…”
ငယ္ငယ္ မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္။ ၿပီးမွ…ငယ္ငယ္က ကပ်ာကသီထၿပီး ေအးလြင္ကို ခြတက္လိုက္သည္။ သူမ၏ လက္တဖက္က လီးႀကီးကိုလွမ္း၍ဆုပ္လိုက္ၿပီး ဖင္ႀကီးကိုႂကြကာ လီးထိပ္ကို ေစာက္ပတ္ဝတြင္ေတ့၍ တေျဖးေျဖးခ်င္း ဖင္ႀကီးကို
ဖိခ်သည္။ ဒီေလာက္ေလး ေျပာလိုက္႐ုံျဖင့္ က်က်နန လုပ္တတ္ေနေသာ ငယ္ငယ့္ကို ေက်းဇူးတင္ေက်နပ္ေနမိသည္။ ငယ္ငယ္၏ ေစာက္ေခါင္းထဲကို ေျဖးေျဖးခ်င္း တိုးဝင္သြားေသာ လီးႀကီး၏ အေတြ႕ေၾကာင့္ငယ္ငယ္၏ ေစာက္ေခါင္းထဲတြင္လည္း အရည္ေတြ႐ႊဲနစ္ေနၿပီကို သိလိုက္ရသည္။ လီးႀကီးတဆုံးဝင္သြားသည္ႏွင့္ ငယ္ငယ္က ေအးလြင္၏ ရင္ဘတ္ႀကီးေပၚ လက္ႏွစ္ဖက္ တင္ေထာက္ရင္း ဖင္ႀကီးကိုႂကြႂကြၿပီး ေဆာင့္ေá ��ာင့္လိုးသည္။
“ျဗစ္…ျဗစ္…ႁပြတ္…ပလြတ္…ဖြတ္…ဇြတ္…ပလြတ္…ျဗစ္…ျဗစ္…ဖြတ္…အင္း…ဟင္း…ဟင္း…အ…ႀကီး…ႀကီးပဲ…ဟင္း…ျဗစ္…ဇြတ္…ဇြတ္…”
အစက တစ္ခ်က္ျခင္းေဆာင့္ေနေသာ ငယ္ငယ္၏ ေဆာင့္အားက တေျဖးေျဖးျမင့္လာသည္။ ေဆာင့္အားကျပင္းလာေသာ္လည္း ဆက္တိုက္ သြက္သြက္ႀကီးေဆာင့္တာမ်ိဳး မဟုတ္ေပ။ အရသာခံကာ တစ္ခ်က္ျခင္း
ေလးေလးမွန္မွန္ ေဆာင့္၍ ငယ္ငယ္က လိုးေပးသည္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္အႀကိဳက္ျခင္းမတူေသာ မိန္းမမ်ားအား ဘယ္လိုေဆာင့္တာႀကိဳက္သလဲ သိခ်င္ရင္ သူတို႔ကို အေပၚက
တင္ေပးလိုက္လွ်င္ သူတို႔အႀကိဳက္ ေဆာင့္တာကို သိရသည္ ဟူေသာ စကားမွန္ေၾကာင္း ေအးလြင္သတိျပဳမိလိုက္သည္။ အခု ငယ္ငယ္ အေပၚမွတက္၍ ေဆာင့္ေနပုံကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ငယ္ငယ္က
ဒရစပ္သြက္သြက္ႀကီး ေဆာင့္တာမ်ိဳးကို မႀကိဳက္။ တစ္ခ်က္ျခင္း ေလးေလးမွန္မွန္ ေဆာင့္တာႀကိဳက္ေၾကာင္း
သိလိုက္ရသည္။
“ျဗစ္…ျဗစ္…ဇြတ္…ႁပြတ္…ပလြတ္…ဖြတ္…ဇြတ္…”
“အကို…ငယ့္ နို႔ေတြ ဆြဲေပးအုံး…”
နို႔အကိုင္ခံရင္း အလိုးခံခ်င္ၾကတာ မိန္းမတိုင္း၏ ဆႏၵပင္ျဖစ္သည္။ ငယ္ငယ္ေျပာသည့္အတိုင္း ေအးလြင္ကသူမ၏ နို႔ႏွစ္ လုံးကို စုံကိုင္၍ ဆုပ္နယ္ေပးသည္။
“ျဗစ္…ႁပြတ္…ျဗစ္…ပလြတ္…ဖြတ္…ပလြတ္…ျဗစ္…ဖြတ္…ဖြတ္…ပလြတ္…ဟင္း…ေကာင္းလိုက္တာ…အကိုရယ္…ဟင္း…ဟင္း…အင္း…”
“ငယ္…ေကာင္းလိုက္တာ…ငယ္ရာ…”
ေအးလြင္ကလည္း ငယ္ငယ္ ေဆာင့္ခ်လိဳက္တိုင္း ေအာက္ကေန၍ သူ႕လီးႀကီးကို ေကာ့ေကာ့တင္ၿပီးျပန္ေဆာင့္ေပးသည္။ အေပၚမွ လိုးရင္းက ငယ္ငယ္ကသူ႕ဖင္ႀကီးကိုတခ်က္တခ်က္ဇေကာဝိုင္းလွည့္လွည့္ေပးသည္။
ေကာင္းလြန္းသျဖင့္ ေအးလြင္က ငယ္ငယ့္ကို ေက်းဇူးတင္မိ႐ုံသာမက ခ်စ္လည္းပိုခ်စ္သြားရသည္။ မၾကာခင္မွာပင္ ေအးလြင္၏ လီးအရင္းက ပူလာၿပီး ၿပီးခ်င္လာသျဖင့္ ေအာက္မွေန၍အားရပါးရ ေကာ့ေကာ့ ေဆာင့္ လိုက္ၿပီး လီးႀကီးထိပ္မွ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္သည္။
“ဖြတ္… ပလြတ္… ႁပြတ္…ျဗစ္…ဒုတ္…ဒုတ္… ဖြတ္…ျဗစ္…ဖြတ္… အား…အား… ငယ္…ငယ္…အား…ဟား…အင္း…”
မၿပီးေသးေသာငယ္ငယ္ကမ်က္လုံးႏွစ္လုံးကိုစုံမွိတ္ၿပီး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
ျပတ္လုမတတ္ကိုက္ကာအံႀကိတ္ၿပီး အားရပါးရ ေဆာင့္ ေဆာင့္လိုးသည္။
“ျဗစ္…ႁပြတ္…ပလြတ္…ဖြတ္…ဇြတ္…ဖြတ္…ႁပြတ္…ျဗစ္…ျဗစ္…ႁပြတ္…ဖြတ္
…ျဗစ္…အား…ဟား…ေကာင္း…ေကာင္းလိုက္တာ…ကိုရယ္…အား…ဟား…အင့္…ျဗစ္…ႁပြတ္…အား…ခ်စ္…တယ္…ကိုရယ္…ခ်စ္…ခ်စ္…အ…အင့္…အင့္…ျဗစ္…ႁပြတ္…ျဗစ္…ျဗစ္…အား…ဟား…ရွီး…အင္း…ဟင္း…ဟင္း…”
အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ အျပင္းအထန္ေဆာင့္ၿပီးေတာ့ ငယ္ငယ္ ခမ်ာ ‘ဟင္း’ ကနဲျဖစ္ကာ ေစာက္ပတ္ဝကိုလီးအရင္း မွာတိုး၍ ဖိကပ္လိုက္ၿပီး ေအးလြင္၏ ရင္ဘတ္ေပၚသို႔ ပုံရက္သားေလး က်သြားေလသည္။
ေအးလြင္ကေတာ့ ငယ္ငယ္အား ပါကင္ဖြင့္ပြဲတြင္ အားရပါးရ လိုးလိုက္ရသျဖင့္ အေက်နပ္ႀကီးေက်နပ္ကာငယ္ငယ္၏ကိုယ္လုံးေလးကိုအတင္းဆြဲဖက္လိုက္
ပါေတာ့သည္။ အမွန္ေတာ့ ငယ္ငယ္မွာ အရင္ရည္းစားထြန္းေမာင္ႏွင့္တုန္းက (၂)ႏွစ္ေတာင္ ျဖစ္ခဲ့ၾကၿပီး ကေလးပင္ ဖ်က္ခ်ခဲ့ရသည္ကို ဒီၿမိဳ႖သို႔ေျပာင္းလာတာ
မၾကာေသးေသာ ထြန္းလြင္ တစ္ေယာက္ မသိရွာပါေပ။
credit:မူရင္းေရးသားသူ

 


Comments

Popular posts from this blog

ပိုႀကီးေလပိုေကာင္းေလ

ပိုႀကီးေလပိုေကာင္းေလ (စ\ဆုံး) တင္ထြန္းအိပ္ရာမွ နိုးလာသည္။ ေႏြရာသီျဖစ္သျဖင့္ ေခြၽးေတြ႐ႊဲေနသည္။ မိမိေဘးတြင္ အိပ္ေနေသာ မိန္းမျဖစ္သူ လွမူကို ၾကည့္လိုက္သည္။ လွမူသည္ တင္ထြန္းကို ဖင္ေပးၿပီး အိပ္ေနသည္။ ဖင္လုံးႀကီးေတြသည္ ထြားလွသည္။ ထမီမွာ ေပါင္ရင္းနားအထိလန္တက္ေနသည္။ လွမူ၏အသားသည္ ျဖဴ၀င္းၿပီး ေခ်ာမြတ္လွသည္။ အသက္ ၃၀ အ႐ြယ္ဟု မထင္ရေအာင္ အသားအေရစိုျပည္သည္။ ဖင္လုံးႀကီးေသာ္လည္း လူမွာမ၀။ လွမူမွာ အရပ္ျမင့္ျမင့္ လူေကာင္ထြားထြား ႏွင့္ ႐ုပ္ရည္မွာလည္း ေခ်ာေမာေျပျပစ္လွသည္။ တင္ထြန္းမွာ ႐ုပ္မဆိုးလွ ေသာ္လည္း လူေကာင္က သိပ္မထြား။ ပိန္ပိန္ ညွက္ညွက္ ေလးသာျဖစ္သည္။ လွမူထက္ပင္ အရပ္အနည္းငယ္ပုလိမ့္မည္။ မနာလိုသူတို႔က တင္ထြန္းကို မတန္မရာမိန္းမ ရထားသည္ဟုပင္ အတင္းေျပာနိုင္သည္။ တင္ထြန္းမွာ စီးပြားေရးလည္း သိပ္မေခ်ာင္လည္။ လွမူမွာ လွပင္လွေသာ္လည္း ဆင္ေျခဖုံးရပ္ကြက္တြင္ ႏြမ္းပါးစြာေနရရွာသည္။ တင္ထြန္းတစ္ေယာက္ ေထြရာေလးပါးစဥ္းစားေနရင္း လွမူ၏ ဖင္လုံးႀကီးကို ၾကည့္ကာ မနက္ေစာေစာစီးစီး လီးေတာင္လာသည္။ တင္ထြန္းမွာ လူေကာင္ေသးသလို လီးလည္း သိပ္မႀကီးလွ။ ေတာင္လြန္းမွ ငါးလက္မသာသာေလာက္ပဲ ရွိလိမ့္ မည္။ လန္ၿပီးသား လွမူ၏ ထမီပါးေလးကို လွန္တင္လိုက္ကာ လ

စိတ္ႂကြစရာ

စိတ္ႂကြစရာ  ရပ္ကြက္ကို ေက်ာ္ၿပီး လူပ်က္တဲ့ပါတ္လမ္းေလးအတိုင္း ယဥ္ယဥ္ႏြယ္ ေလၽွာက္လာလိုက္သည္။ ညေနငါးနာရီခန္႔အခ်ိန္မို့ တိတ္ဆိတ္မွုဟာ သူမကိုေျခာက္ျခားေစပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ႏွစ္ေက်ာင္းကို ေက်ာ္ၿပီး လမ္းခ်ိဳးေလးအတိုင္းခ်ိဳးေကြ႕လိုက္ေတာ့ ေတြ႕ပါၿပီ ၿခံဝန္းက်ယ္ေတြနဲ႔ တိုက္အိမ္ႀကီးေတြ။ အိမ္ေတြနဲ႔ နီးလာေလ ဆရာမေလး ရင္ေတြတုန္လာေလပါပဲ။ ေက်ာင္းကတန္းလာရသည္မို့ အျဖဴအစိမ္းဝတ္စုံေလးပင္ မလဲနိုင္။ လက္က ဆြဲျခင္းေလးနဲ႔ ထားဝယ္ႀကိမ္လုံးေလးပင္အစစ္ပါလာေသးသည္။ တစ္ကယ္ဆိုဒီအသိုင္း အဝိုင္းႏွင့္သူမ လာလားမွမသက္ဆိုင္ပါ။ သို့ေပမဲ့ သူမရဲ့အလွတရားက ၿဂိဳလ္ေမႊခဲ့သည္။ ဒီအသိုင္းအဝိုင္းက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ွူမအလွမွာ ၿငိတြယ္ခဲ့ဖူးသည္။ အခ်စ္ေရးအခ်စ္ရာမွာ အေတြ႕အၾကဳံနည္းတဲ့ကၽြန္မ ပါတ္ဝန္းက်င္မွာ အေျပာခံရမွာ စိုးရိမ္တဲ့စိတ္နဲ႔ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျငင္းခဲ့ဖူးသည္။ အက်ဥ္းျခဳံလိုက္ပါစို့ ။ ထိုေကာင္ေလး ကြကိုယ္သတ္ေသလုပ္သြားသည္။ ထိုသတင္းၾကားၾကားျခင္းသူမ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။ တိုက္ခန္းမွာတစ္ေယာက္ထဲေနတယ္ဆိုတဲ့အသိကယ္ ပါတ္ဝန္းက်င္ကို ေၾကာက္တာရယ္ေပါင္းၿပီး သူမလုပ္မိတဲ့အမွားအတြက္ လိပ္ျပာမလုံျဖစ္မိပါတယ္။ သိပ္မၾကာခင္ကာလမွာ သူမမဘဝထဲ ေကာင္ေလးတစ္ေ

ေကသီဝင္း

ေကသီဝင္း ေနာက္တလခန့္မွာလက္ထပ္ရေတာ့မည့္ေဒါက္တာေကသီဝင္းတေယာက္ ခင္ပြန္းေလာင္းကိုလည္းသတိမရေတာ့။လက္ထပ္ဖို႔ေခါင္းညိတ္ခဲ့ေသာ္လည္း သူမ ခ်စ္လည္းမခ်စ္ခဲ့။အေမ့ငယ္သူငယ္ခ်င္း အန္တီႏြယ္ကေကသီဝင္းဆယ္တန္းတက္သည့္ႏွစ္မွစ၍ ဆရာဝန္ျဖစ္သည္အထိကူညီျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ေသာေက်းဇူးကိုေထာက္၍ အန္တီႏြယ္၏သားႏွင့္လက္ထပ္ရန္ေခါင္းညိတ္ခဲ့ရျခင္းသာ။ခ်စ္သူေတြမဟုတ္ေတာ့ ခင္ပြန္းေလာင္းႏွင့္လည္းအထိအေတြ႕မရွိခဲ့။အန္တီႏြယ္တို႔ဖက္မွ စကားဦးသန္းျခင္းမရွိခဲ့ေသာ္လည္း ဒီလိုျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ေမွ်ာ္ေတြးထားခဲ့သည္မို႔ ခ်စ္သူလည္းမထားဖူးခဲ့။အန္တီႏြယ္ကလည္းအထက္စီးမွေတာင္းဆိုျခင္းမရွိခဲ့ပါ။သမီးေလးလိုခ်စ္လို႔ကူညီခဲ့ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ လြတ္လပ္စြာဆုံးျဖတ္နိုင္ပါေၾကာင္း မိတ္ပ်က္စရာမရွိပါေၾကာင္းပြင့္လင္းစြာေျပာခဲ့သည္။အလတ္စားစက္႐ုံတ႐ုံကိုဦးစီးလုပ္ကိုင္ေနေသာခင္ပြန္းေလာင္းကလည္း သူမ ခ်စ္စိတ္မျဖစ္သည္မွလြဲ၍ျငင္းစရာအခ်က္အလက္မရွိ။အေဖ့လက္က်န္တိုက္ခန္းေလးတခန္းႏွင့္ေျမာက္ဒဂုံရွိေစ်းအတြင္းမွအထည္ဆိုင္ေလးတဆိုင့္ဟန္မပ်က္႐ုန္းကန္ေနရေသာအေမႏွင့္ေမာင္ေလးကိုလည္းသက္သာေစခ်င္သည့္ေစတနာတို႔ျဖင့္သူမလက္ခံခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ဆရာဝန္ျဖစ္စ သူမ၏လစာေလးကလည္းမ်ားလွသည္ဟုမဆိုနိုင္။သို႔ႏွင့္ပင